Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy o VAT miejsce opodatkowania będzie uzależnione przede wszystkim od tego, czy usługi będą świadczone pomiędzy podatnikami (tzw. transakcje B2B), czy też usługi będą świadczone przez podatników na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (tzw. transakcje B2C).
Fundamentalna jest zmiana ogólnej zasady dotyczącej miejsca świadczenia usług w transakcjach między podatnikami VAT z miejsca siedziby usługodawcy na miejsce siedziby lub stałego miejsca zamieszkania usługobiorcy. Jeśli usługi będą świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszania, miejscem świadczenia będzie stałe miejsce prowadzenia działalności. W przypadku braku siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności miejscem świadczenia usług będzie miejsce, w którym podatnik będący usłu-gobiorcą zwykle prowadzi działalność lub ma miejsce zwykłego pobytu.
Powyższe nie będzie miało zastosowania w sytuacji, gdy świadczone usługi są przezna-czone na cele osobiste podatnika lub jego pracowników. Miejscem świadczenia tych usług będzie, co do zasady, miejsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałe miejsce prowadzenia działalności usługodawcy.
Transakcje pomiędzy podatnikiem a ostatecznym konsumentem niebędącym podatnikiem (np. osobą fizyczną nieprowadzącą działalności) będą opodatkowane zgodnie z obecnie obowiązującą zasadą ogólną, tj. w miejscu, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. W przypadku gdy usługodawca świadczy na rzecz osób nie-będących podatnikami usługi ze swego stałego miejsce prowadzenia działalności znajdu-jącego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, wówczas miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności. W przypadku braku takiej siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługodawca zwykle prowadzi działalność lub ma miejsce zwykłego pobytu.
Zmiany w odniesieniu do miejsca świadczenia usług wprowadzają w szerokim zakresie rozwiązania zmierzające do opodatkowania usług w miejscu ich konsumpcji.
Projekt nowelizacji ustawy o VAT przewiduje kilka wyjątków od przedstawionych zasad ogólnych dotyczących miejsca świadczenia usług dla określonych rodzajów usług, m.in. usługi związane z nieruchomościami, usługi transportu pasażerów.
Podstawa prawna: Dyrektywa Rady 2008/8/WE z 12 lutego 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (DzUrz UE L 44/11), Ustawa z dnia 25 września 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
Nie wiadomo czy artykuł jest o uchwalonej ustawie czy o projekcie: „25 września 2009 r. Sejm uchwalił zmiany do ustawy o VAT. ” i ” Projekt nowelizacji ustawy o VAT przewiduje kilka wyjątków od przedstawionych zasad ogólnych dotyczących miejsca świadczenia usług dla określonych rodzajów usług, m.in. usługi związane z nieruchomościami, usługi transportu pasażerów. ” Autorka na pewno wie o czym pisze, czy po prostu źle przepisała?
Proces legislacyjny nie został zakończony w przypadku zmian opisywanych przez autorkę, gdyż uchwalone przepisy w dniu 23 października 2009 r. zostały przekazane Prezydentowi RP do podpisu.
Chcielibyśmy zapewnić zaprezentowany sposób postępowania jest zgodny z przepisami, z jednym małym zastrzeżeniem. W świetle art. 31a ust. 1 ustawy o VAT powinno się przy przeliczeniu waluty obcej na złote polskie stosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Natomiast w tym przypadku, zgodnie z art. 19a ust. 1 pkt. 2 ustawy o VAT obowiązek powstaje z chwilą upływu ostatniego dnia okresu rozliczeniowego. Tym samym można byłoby przeliczać walutę obcą według kursu z dnia poprzedzającego wystawienie faktury przez firmę tunezyjską, o ile wystawiana jest ona zawsze w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego.