Na skutej dokonanej nowelizacji istotnej zmianie uległy uprawnienia nabywcy nieruchomości w zakresie umożliwienia mu wejścia w posiadanie zakupionej na licytacji nieruchomości.

Dotychczasowe zapisy ustawy stanowiły co prawda, iż prawomocne postanowienie o przysadzeniu własności stanowiło tytuł egzekucyjny do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości. Przepis ten umożliwiał nabywcy jedynie wprowadzenie w posiadanie, nie zaś opróżnienie nieruchomości. Na podstawie takiego postanowienia, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności przeciwko konkretnemu dłużnikowi, komornik sądowy, na wniosek nabywcy udostępniał mu nieruchomość, nie był jednak uprawniony do usunięcia z nieruchomości osób trzecich oraz ich rzeczy. W tym celu nabywca nieruchomości zmuszony był wytaczać odrębne powództwo o eksmisje. W chwili obecnej, na skutek majowej nowelizacji, osoba, która nabyła nieruchomość na podstawie licytacji uzyskując prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest uprawniona nie tylko do wprowadzenia jej w posiadanie, lecz również do żądania opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń, bez potrzeby nadania postanowieniu klauzuli wykonalności. Na podstawie obecnie brzmiącego przepisu art. 999 § 1 k.p.c. nabywca nieruchomości nie będzie zmuszony do wytaczania odrębnych powództw przeciwko lokatorom, bezprawnie zajmującym zakupioną przez niego nieruchomość, lecz od razu będzie mógł wystąpić do komornika o wprowadzenie w posiadanie oraz opróżnienie pomieszczeń.

Drugim, istotnym nowum wprowadzonym nowelizacją majową jest umożliwienie nabywcy zakończenia długotrwałych stosunków najmu oraz dzierżawy. Dotychczasowe regulacje stanowiły, iż nabywca z chwilą uprawomocnienie się postanowieniu o przysądzeniu własności wstępuje w prawa i obowiązki dłużnika wynikające ze stosunku najmu lub dzierżawy.  Powyższe oznaczało, ze nabywcę wiązały wszelkie ograniczenia w zakresie wypowiadania umów najmu i dzierżawy identycznie jak jego poprzednika prawnego. W równym zakresie dotyczyły go również ograniczenia ustawowe, szczególnie dotkliwe zwłaszcza w zakresie lokali mieszkalnych. Przedmiotowe ograniczenia kłady się cieniem na skuteczność licytacji nieruchomości, zwłaszcza lokalowych, których atrakcyjność malała ze względu na następcze problemy z opróżnieniem lokali.

Obecna treść art. 1002 k.p.c. umożliwia nabywcy wypowiedzenie umowy najmu lub dzierżawy, jeżeli są one zawarte na czas dłuższy niż dwa lata. Nabywca może to uczynić w ciągu miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności z zachowaniem rocznego terminu wypowiedzenia, o ile umowa zawarta pomiędzy poprzednikiem prawnym a najemcą (dzierżawcą) nie przewidują krótszego terminu wypowiedzenia. Na realizacje powyższego uprawnienia nie wpływa to czy nieruchomość została wydana, a także forma prawna, w jakiej zawarto umowę.