W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z funkcjonowaniem firmy. Na podatniku, jako podmiocie odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (zarówno bezpośredniego jak i pośredniego), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy, jak i odpowiedniego udokumentowania zarówno faktu poniesienia samego wydatku jak i jego związku z przychodem.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, co do zasady, nie wyklucza z kosztów uzyskania przychodów wydatków na badanie sprawozdań finansowych, które nie mają charakteru obligatoryjnego, nałożonego ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. z 2009 r. Dz. U. Nr 152 poz. 1223 ze zm). Wydatki takie muszą jednak wypełnić generalną regułę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takim przypadku można je uznać za koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przez podatnika przychodami.
Jeżeli więc podatnik wskaże, że przeprowadzone badanie jest sporządzane w interesie spółki i w celu uzyskania przez nią przychodów podatkowych, w związku z jej działalnością to poniesiony wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów.
