Regulacje obowiązujące do 1 kwietnia 2013 r.
Ustawodawca określił również jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów tzw. przemieszczenie towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa, które zostało zdefiniowane w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl wspomnianej regulacji prawnej przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
W świetle wskazanego przepisu ustawy o VAT przemieszczenie towarów dokonane przez polskiego podatnika lub podatnika z terytorium Unii Europejskiej dokonane z terytorium innego kraju unijnego na terytorium Polski stanowi zasadniczo wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. W opisywanym przypadku dochodzi do WNT pomimo braku nabywcy towarów na terytorium Polski.
Jednakże przemieszczenie towarów z innego kraju na terytorium Polski nie będzie wymagało od przemieszczającego podatnika rozliczenia VAT z tytułu WNT, o ile zostanie spełniony jeden z wymogów opisanych w art. 12 ustawy o VAT. W stanie prawnym obowiązującym do 1 kwietnia 2013 r. wśród przesłanek wyłączających opodatkowanie tego typu przemieszczeń jako WNT na terytorium Polski ustawodawca wymienił m. in. sytuację, w której:
1) towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej eksportowi towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, pod warunkiem że:
a) od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu czynności odpowiadającej eksportowi towarów, upłynęło nie więcej niż 90 dni,
b) towary na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane, zostały, w związku z czynnością odpowiadającą eksportowi towarów, objęte procedurą wywozu na podstawie przepisów celnych (art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT);
2) towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, pod warunkiem że od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium kraju, w wykonaniu czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, nie upłynęło więcej niż 90 dni (art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT).
Mając na uwadze obecnie obowiązujące regulacje prawne, w celu skorzystania z wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT przemieszczenia towarów z innego kraju unijnego na terytorium Polski, konieczne jest przemieszczenie towarów z zamiarem ich dalszego wywozu poza terytorium Polski. Co więcej, wspomniany wywóz poza obszar kraju powinien nastąpić w terminie 90 dni od momentu dokonania przemieszczenia do Polski. Dodatkowo w przypadku zamiaru wywozu towaru poza Polskę konieczne jest objęcie wywożonych towarów celną procedurą wywozu już na terytorium kraju unijnego, z którego następuje przemieszczenie towaru do Polski.
Przemieszczenie towarów w celu dalszego eksportu lub WDT od 1 kwietnia 2013 r.
Począwszy od dnia 1 kwietnia 2013 r., na podstawie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), weszła w życie nowelizacja przepisów ustawy o VAT. W wyniku przedmiotowej nowelizacji przepisów doszło również do zmiany treści art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT, w których to przepisach uregulowane będą w dalszym ciągu wyłączenia z opodatkowania VAT na terenie Polski przemieszczenia towarów z innych krajów unijnych na teren Polski. Od 1 kwietnia 2013 r. art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT otrzymał następujące brzmienie:
„Przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy:
4) towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej eksportowi towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju;
5) towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju;”
Porównując zatem treść przepisów przed i po nowelizacji, należ zwrócić uwagę, że ustawodawca zrezygnował z obowiązku dokonania wywozu towaru poza terytorium Polski w terminie do 90 dni od daty przemieszczenie towaru na terytorium kraju. Dodatkowo w przypadku wywozu towarów poza Unię Europejską doszło do rezygnacji z obowiązku objęcia wywożonych towarów procedurą celną wywozu jeszcze na terytorium kraju unijnego, z którego następuje wspomniane przemieszczenie do Polski. Jak wynika z uzasadnienia do nowelizacji przepisów rezygnacja z opisywanych obowiązków nakładach przez obecnie obowiązujące przepisy nastąpiła w pełni świadomie przez polskiego ustawodawcę.
Mając zatem na uwadze towary przemieszczone z krajów unijnych na terytorium Polski od 1 kwietnia 2013 r. jedynym warunkiem koniecznym do wyłączenia z opodatkowania przemieszczenia jako WNT jest zamiar ich dalszego przemieszczenie poza terytorium Polski, bądź do innego kraju unijnego, bądź też do kraju spoza Unii Europejskiej. Trzeba jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku gdyby zrezygnowano z tego zamiaru (np. w związku ze sprzedażą towaru na terenie Polski) w świetle art. 12 ust. 2 ustawy o VAT konieczne stanie się opodatkowanie przemieszczenia jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terenie Polski.
