W czasie kryzysu wiele banków odmawia finansowania w postaci kredytów nawet stałym klientom o ugruntowanej pozycji i wysokim ratingu, którzy nie mają problemów z regulacją swoich zobowiązań. Często taka sytuacja dotyczy również jednostki sektora finansów publicznych, których zadaniem jest zapewnienie sprawnego funkcjonowania instytucji publicznych. Jednym ze źródeł pozyskania środków jest zawarcie umowy leasingu. Leasing nie jest rozpowszechniony w sektorze finansów publicznych w Polsce. Dotychczas przeprowadzono niewiele takich transakcji. Jednak należy się spodziewać, że coraz większe zapotrzebowanie na dodatkowe środki pieniężne jednostek budżetowych mogą być przyczyną do znacznego rozwoju tej formy finansowania sektora budżetowego w Polsce zwłaszcza w przypadku umów leasingu zwrotnego. MSRSP 14 definiuje zasady ewidencji księgowej umów leasingowych zawieranych przez jednostki sektora finansów publicznych.
Regulacje MSRSP 14 przewidują wszystkie możliwe warianty umów leasingowych, w których podmiot publiczny może być stroną zarówno jako leasingodawca jak również leasingobiorca. W przypadku, gdy podmiot publiczny byłby leasingodawcą (w opinii autora niewystępujące w najbliższym czasie w Polsce) należy ewidencjonować należności zgodnie z właściwą kategorią ryzyka natomiast przychody powinny być wykazywane w segmencie działalności finansowej (leasing finansowy). W potencjalnych umowach leasingu operacyjnego aktywa przekazane nadal ewidencjonowane są jako majątek jednostki natomiast płatności należy wykazywać w przychodach przy zastosowaniu metody liniowej.
W przypadku, gdy podmiot publiczny byłby leasingobiorcą w umowie leasingu operacyjnego ewidencja jest nieskomplikowana. Ogół płatności należy wykazywać jako koszty w całym okresie umowy stosując liniowy podział wszystkich płatności. Najbardziej problematyczna jest ewidencja leasingu finansowego. Pierwszym krokiem jest wprowadzenie na majątek jednostki przedmiotu leasingu w wartości godziwej. Kolejnym krokiem jest zsumowanie wszystkich zawartych w umowie rat i ustalenie kwoty, która będzie kosztem całej umowy leasingowej (suma płatności – wartość godziwa przyjętego składnika aktywów) i ustalić udział kosztów finansowania w całości płatności. Ustalony wynik (np. 90% – 10%) będzie wykorzystywany do rozdziału każdej otrzymanej faktury zawierającej czynsz leasingowy na tzw. „ratę kapitałową” oraz „ratę odsetkową”.
Podstawa prawna:
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
zobacz również:
