Grunt z budynkiem do rozbiórki jako teren niezabudowany

Zatem, to czy mamy do czynienia z terenem zabudowanym czy niezabudowanym może mieć istotne znaczenie dla zastosowania zwolnienia z VAT.
Wydaje się, że rozróżnienie gruntu na zabudowany i niezabudowany nie powinno rodzić wątpliwości. Niemniej jednak problemy się pojawiają, jeśli na gruncie znajdują się budynki, ale stanowią one ruiny i są przeznaczone do rozbiórki. Można się wtedy zastanawiać, czy taka nieruchomość jest w dalszym ciągu gruntem zabudowanym czy jest już gruntem niezabudowanym.
Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji terenu zabudowanego ani budynku. W tym celu należy posiłkować się regulacjami prawa budowlanego, zgodnie z którymi jako budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z tego można wnioskować, iż obiekt budowlany bez przegród zewnętrznych, fundamentów bądź bez dachu lub niezwiązany trwale z gruntem, nie odpowiada określonym tym warunkom i  nie powinien być uznawany za budynek. Natomiast, jeśli obiekt przeznaczony do rozbiórki spełnia powyższą definicję budynku, to wynikałoby z tego, że przedmiotem dostawy jest grunt zabudowany, mimo że jest on przeznaczony do rozbiórki i bezużyteczny dla nabywcy.
Jednakże przy dokonaniu takiej kwalifikacji istotne znaczenie powinien mieć sens ekonomiczny danej dostawy. Potwierdza to stanowisko prezentowane przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości UE, którego zdaniem przy interpretacji pojęć użytych w przepisach o VAT decydujące znaczenie ma walor i skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej a nie jego definicja w krajowym prawie cywilnym, która przecież w każdym państwie członkowskim jest inna (np. wyrok z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 Auto Tease Holland B.V. oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed).
Podobnie wypowiadają się krajowe sądy administracyjne. W szczelności, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 maja 2012 r. ( sygn. akt I FSK 1375/11) wskazał, że celem gospodarczym i ekonomicznym transakcji było dokonanie dostawy prawa użytkowania wieczystego do niezabudowanego gruntu. Wiązało się z tym, że nabywca gruntu był świadomy konieczności dokonania rozbiórki budynków posadowionych na działce, a strony określiły w umowie wartość tych budynków na 0 zł. Dalej sąd stwierdził, że kryteria ekonomiczne mają decydujące znaczenie dla określenia prawidłowych skutków w zakresie podatku VAT dla danego zdarzenia gospodarczego.
Mając na uwadze powyższe orzecznictwo przy dostawie gruntu z budynkiem przeznaczonym do rozbiórki istnieją poważne argumenty pozwalające twierdzić, że dostawa dotyczy terenu niezabudowanego. Jeśli teren niezabudowany można jednocześnie uznać za inny niż budowlany (tj.  teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy), dostawa terenu z budynkiem do rozbiórki powinna korzystać ze zwolnienia z VAT.

Podstawa prawna:
Art. 2 pkt 22 oraz art. 43 ust.1 pkt 9, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity z 2011 r., Dz.U. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) oraz art. 3 pkt 2 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity z 2013 r. Dz. U. poz. 1409, ze zm.).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *