W interpretacji podatkowej należy ocenić, czy przedsiębiorca prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

Ulga badawczo-rozwojowa stanowi jedną z preferencji podatkowych, z której mogą skorzystać przedsiębiorcy. Szerokie grono adresatów tej ulgi i realne korzyści, do których prowadzi skorzystanie z niej, sprawiają, że wśród przedsiębiorców ulga ta cieszy się dużym zainteresowaniem.

Kluczowym wymaganiem potrzebnym do skorzystania z ulgi, jest to, że przedsiębiorca musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową. To właśnie odpowiedź na pytanie, czy prowadzona działalność ma te cechy była i jest główną przeszkodą do skorzystania z tej ulgi. Wydawać by się mogło, że zagadnienie to, jest idealnym przykładem wątpliwości, które powinny zostać rozwiane w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Niestety Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej często nie chciał odpowiadać na takie pytania podatników. Uzasadniał to poza-podatkowym charakterem ustawy, w której znajduje się definicja działalności badawczo-rozwojowej – tj. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W praktyce wyglądało to tak, że Dyrektor KIS wzywał podatnika do uzupełnienia złożonego wniosku i wskazanie, czy opisane działania stanowią działalność badawczo-rozwojową. Takie podejście zdejmowało niejako obowiązek przeprowadzenia ciężkiej analizy z urzędników oraz dodatkowo sprowadzało się do otrzymania przez podatnika indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, która go nie chroniła. Brak ochrony wynikał właśnie z faktu, że kwalifikacja, czy dana działalność jest działalnością badawczo-rozwojową, była elementem stanu faktycznego, a nie rozstrzygnięcia interpretacyjnego organu.

Na szczęście takie działanie nie spotkało się z aprobatą sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 listopada 2021 r. (sygn. II FSK 1049/21), stwierdził między innymi, że:

• Biorąc pod uwagę charakter i zadania interpretacji podatkowej trudno uznać stanowisko organu podatkowego za prawidłowe, ponieważ prowadziłoby ono do podważenia sensu wydawania interpretacji podatkowych, jeśli sam wnioskodawca ma udzielić odpowiedzi na zadane przez siebie organowi pytanie.
• Kluczowa z punktu widzenia skutków podatkowych była ocena charakteru prowadzonej działalności na kanwie właśnie tej ustawy. Ze względu na bezpośrednie odwołanie się do tej ostatniej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i wyraźne wskazanie, że definicję tą należy rozumieć w konkretny sposób, tj. przedstawiony w ustawie – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, przedmiotowe zapisy są elementem systemu prawa podatkowego. Nie może ulegać wątpliwości, iż powinny być rozpatrywane przez organ w kontekście oceny prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, skoro zakres wniosku do tego wprost nawiązuje.
• Skoro skarżący dokładnie opisał swoją działalność przez pryzmat cech działalności badawczo-rozwojowej, to organ miał obowiązek udzielić odpowiedzi na przedstawioną wątpliwość. Od takiej oceny jednak się uchylił, co stanowi naruszenia art. 14b § 3 O.p. To właśnie aspekt wykonywania przez skarżącego działalności badawczo-rozwojowej wymaga w rozpatrywanej sprawie wyjaśnienia i interpretacji. Nie może on zatem zostać uznany jako element stanu faktycznego, którego podanie obciąża wnioskodawcę jako podatnika.

Wydawać by się mogło, że rozstrzygniecie to dotyczy błahej sprawy, która w ogóle nie powinna wystąpić. Pozostaje mieć nadzieję, że wyrok ten niejako zmieni podejście aparatu skarbowego i zakończy proceder wydawania interpretacji indywidualnych w sprawach ulgi badawczo rozwojowej, które nie dają podatnikom ochrony.

Pełną treść omówionego wyroku znajdą Państwo w tym LINKU

Autorzy:
Aleksander Styś – Assistant Manager, Doradca Podatkowy, ADN Doradztwo Podatkowe
Dominik Szlęzak – Praktykant, ADN Doradztwo Podatkowe

ADN Podatki oferuje rozwiązania prawno-podatkowe, które sprawdzają się w praktyce i pomagają efektywniej prowadzić biznes.
Zapraszamy! ✆ 517 263 211 ✉ biuro@adnpodatki.pl ⇒ www.adnpodatki.pl