Z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, rozliczenie roczne będzie polegało na dokonaniu korekty wysokości przychodów podatkowych, bądź in plus – gdy suma opłat eksploatacyjnych jest wyższa od sumy zaliczek rocznych, lub in minus, w przypadku jeśli otrzymane w ciągu roku zaliczki nie pokryły w całości wartość należnych opłat. Wątpliwość dotyczy natomiast okresu, w którym przychody należy skorygować – czy korekta powinna zostać uwzględniona w poprzednim okresie sprawozdawczym, czy też można jej dokonać na bieżąco.

Niestety, przepisy podatkowe nie wskazują wprost na rozwiązanie powyższego problemu. W mojej opinii większość argumentów przemawia za możliwością skorygowania bieżących rozliczeń podatkowych. Dodatkowy przychód z tytułu rocznego rozliczenia kosztów eksploatacyjnych staje się bowiem należny dopiero z chwilą faktycznego ustalenia płatności dodatkowej faktury, a zatem po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego.

Dodatkowo, w praktyce niektórzy autorzy powołują się w tym przypadku na pewną analogię w stosunku do rozliczania kosztów bezpośrednich poniesionych po zakończeniu roku podatkowego, gdzie regulacje podatkowe wprost wskazują w jakich sytuacjach należy dany koszt potrącić w roku poprzednim. Taka interpretacja nie jest jednak moim zdaniem właściwa.

Zdania organów podatkowych również są podzielone. Część zgadza się na możliwość bieżącej korekty przychodów podatkowych, część natomiast wskazuje na konieczność korygowania rozliczeń podatkowych przeszłych okresów sprawozdawczych. W tym drugim przypadku, urzędy przyjmują, iż późniejsze – w stosunku do zapłaty zaliczek na poczet kosztów eksploatacyjnych – stwierdzenie zaniżenia lub zawyżenia przychodu nie powoduje zmiany daty jego powstania, zatem korekta w tym przypadku powinna być odnoszona do uprzednio wykazanego wyniku podatkowego.