Majątek upadłego staje się bowiem tzw. masą upadłości, z której będą zaspokajani wierzyciele tegoż upadłego. Ustawodawca przewidział jednak możliwość wyłączenia z tej masy upadłości, określonych składników. Mianowicie, zgodnie z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r., poz. 1112 ze zm.), zwanej dalej PrUpN, do masy upadłości nie wchodzi przede wszystkim to mienie, które jest wyłączone z egzekucji w postępowaniu cywilnym, czyli m.in. przedmioty, które są niezbędne do pracy zarobkowej, czy też ubrania, żywność, opał itp., wyłączone z egzekucji na podstawie art. 829 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 101 ze zm.). Ponadto do masy upadłości nie wchodzi także wynagrodzenie tego upadłego, w tej części, która nie podlega zajęciu, jak również kwota określona w art. 63 ust. 1 pkt 3 PrUpN. Istotnym jest także, że zgromadzenie wierzycieli może uchwałą wyłączyć również inne składniki.

Źródło:

• Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r., poz. 1112 ze zm.)
• Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 101 ze zm.)

Adrian Bogusławski – prawnik, redaktor TaxFin.pl
 
Publikacja ma charakter jedynie informacyjny. Jednocześnie  w przypadku publikacji, w której źródłem jest interpretacja indywidualna, należy pamiętać, że interpretacja indywidualna dotyczy jedynie  podmiotów  wskazanych w interpretacji i to w konkretnym, wskazanym w przedmiotowej interpretacji, przypadku.