W art. 35b uor wskazane mamy okoliczności w jakich w szczególności należy dokonać odpisu aktualizacyjnego wartość należności. W szczególności należy tu zwrócić uwagę na art. 35b ust. 1 pkt. 5 uor, który nakazuje dokonywanie odpisów w stosunku do należności przeterminowanych ale i nieprzeterminowanych, jeśli sytuacja finansowa grupy odbiorców, sytuacja branży czy inne informacje są podstawą do uznania, iż istnieje ryzyko nieodzyskania całej kwoty zobowiązania. W takiej sytuacji należy dokonać odpisu, który określany jest jako grupowy. Nie ma powszechnie obowiązujących, poza bankami, regulacji w stosunku do polskiego prawa bilansowego, gdzie wskazane by były konkretne zasady wyliczenia tego odpisu. KSR 4 wskazuje, iż należy posłużyć się tu doświadczeniami jednostki, prognozami czy wskazaniami eksperckimi, aby oszacować ile procent należności należy objąć odpisem. Nie ma wskazań po ilu dniach należy takiego odpisu dokonać. Jednostka musi zatem sama uregulować powyższą kwestię w dokumentacji polityki rachunkowości.

Odpisy aktualizacyjne generalnie są tytułem do powstawania różnic przejściowych między wartością podatkową a wartością księgową aktywów. Takie różnice przejściowe skutkują koniecznością tworzenia przez jednostki poddające swe sprawozdania finansowe obligatoryjnemu badaniu przez biegłego rewidenta na podstawie art. 64 ust. 1 uor rezerw lub aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Wskazać jednak trzeba, iż w przypadku odpisów grupowych nie ma szans na udokumentowanie lub uprawdopodobnienie nieściągalności należności zgodnie z regulacjami art. 16 ust 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, iż nie ma szansy by w stosunku do odpisu grupowego można zaliczyć go było, teraz lub w przyszłości, do kosztów uzyskania przychodów. Powyższe oznacza, iż w związku z tym nie powstają w przypadku odpisów grupowych należności różnice przejściowe. Odpisy te są tytułem do różnicy trwałej. Zatem na podstawie art. 37 ust. 2 zdanie 2 uor wartość podatkowa należności musi się równać wartości księgowej tego składnika aktywów.

Podstawa prawna:
ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.)
ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. jedn. Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.)