Kontrakty jakie mogą występować w działalności JSFP mogą mieć charakter:
- walutowych instrumentów pochodnych,
- instrumentów związanych ze stopami procentowymi,
- kredytowych instrumentów pochodnych.
Do walutowych instrumentów opcje walutowe – instrumenty dające nabywcy prawo (nie obowiązek) nabycia bądź sprzedaży przed upływem określonego terminu lub w określonym przyszłym terminie ustalonej kwoty waluty po z góry określonym kursie. W przeciwieństwie do nabywcy wystawca opcji ma obowiązek realizacji opcji. Wśród walutowych instrumentów należy również wymienić operacje typu forward, które działają podobnie do opcji, są jednak instrumentami symetrycznymi co oznacza, że żaden z partnerów nie ma możliwości wycofania się z kontraktu.
Do instrumentów związanych ze stopami procentowymi zaliczamy swapy stóp procentowych IRS-y (ang. interest rate swaps) – kontrakty dotyczące wzajemnej, wielokrotnej, odbywającej się w ciągu ustalonego okresu wymiany strumieni płatności odsetkowych od ustalonej kwoty (kwoty bazowej). Dokonywane płatności odsetkowe są wyrażone w tej samej walucie i obliczane według ustalonej dla każdej ze stron stopy procentowej (jedna stopa może być stała, a druga zmienna; określona stawka referencyjna lub obie mogą być zmienne – różne stawki referencyjne). Rozliczenie płatności odsetkowych następuje najczęściej w drodze wypłaty, w każdym kolejnym umownym terminie, przez jedną ze stron różnicy (salda) naliczonych odsetek.
Kredytowymi instrumentami pochodnymi są wszystkie pochodne instrumenty finansowe, których wartość jest uzależniona od poziomu ryzyka związanego z wypłacalnością (zdolnością kredytową) danego podmiotu (kredytobiorcy, emitenta obligacji), zwykle niebędącego stroną transakcji. Najczęściej spotykanymi kredytowymi instrumentami pochodnymi o ryzyku symetrycznym są CDS-y (ang. credit default swap) czyli instrumenty zapewniające nabywcy zabezpieczenia jednorazową wypłatę kwoty określonej w kontrakcie, dokonywaną przez sprzedawcę zabezpieczenia, o ile wystąpi określone w kontrakcie zdarzenie kredytowe wpływające na wypłacalność określonego w kontrakcie podmiotu (bankructwo, zaprzestanie spłat odsetek, niespłacenie zadłużenia w terminie). Nabywca zabezpieczenia w czasie trwania kontraktu ponosi na rzecz sprzedawcy okresowe, ustalone w kontrakcie opłaty.
Podstawa prawna:
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
Ustawa z dnia 22 lipca 2002 r. Prawo dewizowe
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 października 2009 r. w sprawie przekazywania Narodowemu Bankowi Polskiemu danych niezbędnych do sporządzania bilansu płatniczego oraz międzynarodowej pozycji inwestycyjnej
Droga Redakcjo,
proszę o potweirdzenie czy dobrze zrozumiałam.
Sprzedaż urządzenia:
– odkupuję w 12_2010, więc FV odkupu księguję koszt własny sprzedanego towaru w 12_2010 (ja bym zawiesiła na 3*jakis magazyn odkupowy);
– sprzedaż w 01_2011, więc wystawiam FH i WZ księgując w przychody i koszty (ja bym w tym momencie z magazynu towarów odkupionych wystwiła WZ i zaksięgowała w koszt wł.sprzedanych towarów i w tym samym miesiącu postarałabym się towar zutylizować – do końca 01_2011).
A co w przypadku leasingu lub najmu?
Moim zdaniem chyba racjonalne byłoby i w przypadku sprzdaży czy najmu księgować w koszt własny sprzedanych czy wynajętych po otrzymaniu protokołu z firmy utylizującej zaliczam bezpośrednio SKUP, ale na protokole pisałabym, że odkup dotyczy transakcji sprzedaży potwierdzonej FH… czy transakcji najmu potwierdzonej umową LF…?
Co Państwo na to :-)))