Jednostki sektora finansów publicznych mają obowiązek przekazywania informacji związanych z ryzykownymi instrumentami walutowymi do NBP oraz zaangażowania z tytułu instrumentów finansowych do jednostek nadrzędnych. Sprawozdawczość ta przekazywana z częstotliwością kwartalną ma na celu dostarczenie informacji dla organów nadzorczych, które mogą ograniczyć pewne działania tychże jednostek. Jednakże żadna sprawozdawczość nie jest w stanie ochronić przed utratą bezpieczeństwa finansowego jednostki.
W przypadku jednostek sektora finansów publicznych najważniejszym rodzajem ryzyka jest ryzyko operacyjne oraz ryzyko prawne. Ryzyko operacyjne, które obejmuje dwa obszary działania: obszar finansowy, gdzie ryzyko to jest ryzykiem mającym zasadniczy wpływ na działalność, tu głównie możemy mówić o ryzyku płynności i ryzyku wyniku. Drugim obszarem ryzyka operacyjnego to ryzyko techniczno-organizacyjne, które obejmuje m.in.: doświadczenie i kwalifikacje zatrudnionego personelu, a zwłaszcza kadry kierowniczej; strukturę organizacyjną, zasady funkcjonowania poszczególnych jej elementów oraz zasady współdziałania między jej wydziałami; poziom i zaangażowanie technologiczne posiadanego przez jednostkę wyposażenia technicznego.
Ryzyko prawne można zdefiniować jako prawdopodobieństwo poniesienia strat materialnych i niematerialnych, powstające m.in.: na skutek błędnego lub zbyt późnego opracowania lub uchwalenia regulacji prawnych; niestabilności uregulowań prawnych; zmian w orzecznictwie; błędnego zawarcia umów; czy też niekorzystnych rozstrzygnięć sądów. Na pewne zdarzenia mogą mieć wpływ w służby danej jednostki, gdyż mają one miejsce wewnątrz i ograniczanie tych zdarzeń zależy od poprawnego działania choćby służb prawnych, audytu wewnętrznego.
Szacowanie zagrożeń związanych ze wskazanymi rodzajami ryzyka nie jest czynnością prostą. Najważniejsze jest, aby na bieżąco identyfikować potencjalne zagrożenia. Jednym z rozwiązań może być możliwość konsultowania projektów umów przez służby finansowo – księgowe przed podpisaniem tychże umów. Działanie takie może uchronić jednostkę przed negatywnymi skutkami wadliwych umów.
Podstawa prawna:
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
zobacz również:
