Przychód z kontraktu długoterminowego w księgach rachunkowych i podatku dochodowym – część 1

Art. 34a i 34b ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.,  dalej uor), wskazują możliwe metody oceny stopnia zaawansowania usługi zależnie od stopnia:

  1. udziału kosztów poniesionych od dnia zawarcia umowy do dnia ustalenia przychodu w całkowitych kosztach wykonania usługi,
  2. liczby przepracowanych godzin bezpośrednich wykonania usługi,
  3. na podstawie obmiaru wykonanych prac,
  4. inną metodą

Po dokonaniu wyboru metody należy oszacować zgodnie z nią stopień zawansowania usługi i ująć w wyniku finansowym zarówno przychody jak i koszty, które będą odpowiadały memoriałowemu stopniu zaangażowania w prace. Dla każdej inwestycji należy tych oszacowań dokonywać odrębnie.

Księgowania związane z ujęciem przychodów i kosztów mogą przebiegać następująco:

1. Przychody oszacowane na podstawie przyjętej metody

  • Wn Rozrachunki z odbiorcami
  • Ma Przychody ze sprzedaży usług – kontrakty długoterminowe

2. Rzeczywiste koszty wytworzenia usługi budowlanej gromadzone są bieżąco na koncie „Koszty produkcji – kontrakty długoterminowe”.
Po zakończeniu okresu sprawozdawczego koszty zgromadzone na tym koncie przenosi się na konto „Rozliczenie kosztów działalności”, zapisem:

  • Wn Rozliczenie kosztów działalności,
  • Ma Koszty produkcji – kontrakty długoterminowe.

Takie przeniesienie jest konieczne, by móc ustalić zmianę stanu produktów wykazywaną w rachunku zysków i strat.

3. Na koniec każdego roku obrotowego należy oszacować koszty wykonania niezakończonej usługi budowlanej. Aby zachować zasadę współmierności przychodów i kosztów należy kosztami obciążyć wynik finansowy:

  • Wn Koszt sprzedanej produkcji – kontrakty długoterminowe,
  • Ma Rozliczenie kosztów działalności.

4. Na dzień bilansowy na koncie „Rozliczenie kosztów działalności” może powstać różnica między ujętymi na tym koncie kosztami rzeczywistymi (strona Wn konta), a kosztami szacowanymi (strona Ma konta). Różnicę zalicza się do rozliczeń międzyokresowych i ujmuje na koncie „Rozliczenia międzyokresowe kosztów”, zapisem:

a) saldo kredytowe – oznacza nadwyżkę kosztów szacowanych odpowiadających stopniowi zaawansowania usług budowlanych nad kosztami rzeczywiście poniesionymi:

  • Wn Rozliczenie kosztów działalności
  • Ma Rozliczenia międzyokresowe kosztów – Bierne

b) saldo debetowe – oznacza nadwyżkę kosztów rzeczywiście poniesionych na kosztami odpowiadającymi stopniowi zaawansowania robót budowlanych (szacowanymi):

  • Wn Rozliczenia międzyokresowe kosztów czynne
  • Ma Rozliczenie kosztów działalności.

Dodać należy, iż metoda ustalania stopnia zaawansowania prac przyjęta przez jednostkę, wymaga uwzględnienia w dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości.

Podstawa prawna:
Art. 12 ust 3 i art. 15 ust 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z poźn. zm.)
Art. 34a -34d ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.)

Jedna myśl na temat “Przychód z kontraktu długoterminowego w księgach rachunkowych i podatku dochodowym – część 1”

  1. Powinna Pani zdać egzamin na usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych. Na rynku jest sporo kursów oferujących przygotowanie do tego egzaminu.
    Egzamin jest jednak egzaminem państwowym….

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *