KSR podkreśla iż często w skład zestawu raportów dostępnych w systemie finansowoksięgowym w języku polskim wchodzą raporty, których zawartość informacyjna pokrywa się z zawartością informacyjną ksiąg rachunkowych (reguluje to zagadnienie art. 13 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Do takich raportów zaliczymy dane raporty obejmujące dane:
a) dziennika;
b) zapisów kont księgi głównej i kont ksiąg pomocniczych;
c) zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych;
d) inwentarza.
W związku z bezwzględnym nakazem prowadzenia ksiąg rachunkowych w języku polskim dane wynikające z tych raportów powinny być w języku polskim. Warto zwrócić uwagę iż w tych raportach można oczywiście także posługiwać się symbolami czy kodami. O takiej możliwość opisaliśmy w 1 części opracowania.
- nazwa księgi rachunkowej;
- nagłówki i stopki raportu;
- nazwy kolumn i wierszy.
Dostępność raportów może być zapewniona albo bezpośrednio z systemu FK albo poprzez inne rozwiązania informatyczne.
KSR zwraca uwagę iż pozostałe raporty, które wykraczają poza minimalne wymogi dotyczące zawartości informacyjnej ksiąg rachunkowych, mogą być traktowane jako dodatkowe i nie muszą być dostępne w języku polskim.
Warto w tym miejscu podkreślić iż dokumentacja opisująca sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych powinna być dostępna w języku polskim (art. 10 ust. 1 pkt. 3 ustawy), w tym także stanowiące jej składnik dokumenty opisujące raporty odzwierciedlające księgi rachunkowe.
Podstawa prawna
Uchwała nr 5/10 Stanowisko Krajowego Komitetu Standardów Rachunkowości z dnia 13 kwietnia 2010 r. stanowisko w sprawie niektórych zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych.
- Stanowisko Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie prowadzenie ksiąg rachunkowych w języku polskim – część 1
- Stanowisko Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie prowadzenie ksiąg rachunkowych w języku polskim – część 2