Drukarka może stanowić samodzielny środek trwały tylko wówczas, gdy współpracuje z kilkoma komputerami. W takiej sytuacji nie zwiększa ona wartości początkowej żadnego ze współpracujących z nią zestawów komputerowych.

Takie podejście wynika zarówno z przepisów prawa bilansowego jak i podatkowego. Środki trwałe to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.(zgodnie z art. 3 ust 1 pkt. 15 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm).)

W przypadku, gdy zakupiona została drukarka o takiej wartości jak w pytaniu dwie możliwości:

• zwiększenie o wartość drukarki wartości zestawu komputerowego lub
• potraktowanie jej jako samodzielnego środka trwałego.

Z pierwszym przypadkiem będziemy mieć do czynienia wówczas, gdy drukarka jest wykorzystywana wyłącznie przez komputer, do którego jest podłączona. Środkiem trwałym jest wtedy cały zestaw komputerowy. Należy zastosować dotychczasowe zasady amortyzacji po zwiększeniu wartości środka trwałego o wartość dołączonej drukarki.

Jeśli natomiast drukarka współpracuje z kilkoma komputerami, może stanowić odrębny środek trwały. Należy ją wtedy zaklasyfikować do podgrupy 491 KŚT „Zespoły komputerowe”. Podgrupa ta obejmuje maszyny i urządzenia do wprowadzania, przetwarzania, przechowywania i wyprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, na ogół elektroniczne, określone, jako komputery, minikomputery i mikrokomputery. Na dzień przyjęcia tego środka trwałego do użytkowania należy określić metodę i stawkę amortyzacji. Powinna one wynikać z obowiązującej w jednostce polityce rachunkowości.