Leasing zwrotny – księgowanie u finansującego, część 1

Zawarcie transakcji leasingu zwrotnego powoduje, że jednostka – dzięki uzyskanej kwocie ze sprzedaży składnika aktywów – zwiększa swoją płynność, przy jednoczesnej możliwości korzystania ze zbytych składników aktywów.

Zazwyczaj opłaty leasingowe i cena sprzedaży są wzajemnie zależne, gdyż negocjuje się je łącznie. Podejście księgowe do sprzedaży i leasingu zwrotnego zależy od rodzaju leasingu, który realizowany jest w ramach takiej transakcji.

Należy tutaj przypomnieć, że leasing jest klasyfikowany jako finansowy gdy ma miejsce przeniesienie zasadniczo całego ryzyka i pożytków z tytułu posiadania przedmiotu umowy. W przeciwnym wypadku umowa będzie leasingiem operacyjnym. Ryzyko składa się z możliwości poniesienia strat na skutek niewykorzystania zdolności produkcyjnych, utraty przydatności technicznej lub też zmiany poziomu osiąganego zwrotu w konsekwencji zmiany warunków ekonomicznych. Pożytkami natomiast mogą być oczekiwane zyski z funkcjonowania składnika majątku przez ekonomiczny okres użytkowania oraz oczekiwany zysk wynikający ze wzrostu jego wartości lub realizacji wartości końcowej.

Schemat. Leasing zwrotny

\"\"
Leasing zwrotny u finansującego jest ujmowany w taki sam sposób jak każda inna umowa leasingu operacyjnego bądź finansowego.

Przedmiot umowy leasingu zwrotnego finansowego jest wykazywany w księgach finansującego jako należności. Aktywa te wycenia się w wartości inwestycji leasingowej netto tzn. w wysokości inwestycji leasingowej brutto zdyskontowanej za pomocą stopy procentowej leasingu. Inwestycja leasingowa brutto jest sumą:

1) należnych finansującemu opłat leasingowych, wynikających z umowy leasingu finansowego, z wyłączeniem warunkowych opłat leasingowych oraz
2) ewentualnej niegwarantowanej w umowie wartości końcowej przypadającej na rzecz finansującego.

W trakcie trwania okresu leasingu finansujący będzie otrzymywał opłaty leasingowe od korzystającego. Należy pamiętać, że przychody finansowe trzeba ujmować w sposób określony stałą okresową stopą zwrotu z inwestycji leasingowej netto. Należy przyporządkowywać przychody finansowe przez okres leasingu w sposób racjonalny i systematyczny.

Przedmiot umowy leasingu operacyjnego jest ujmowany przez finansującego w ewidencji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych i finansujący dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadami rachunkowości przyjętymi dla podobnych składników aktywów.

Przychody z tytułu leasingu operacyjnego należy ujmować metodą liniową przez okres trwania leasingu. Możliwe jest posłużenie się inną metodą, jeżeli lepiej odzwierciedla ona zmiany korzyści czerpanych w czasie ze składnika aktywów oddanego w leasing. Należy jednak pamiętać, że do przychodów tych nie wliczają się wpływy z takich usług jak ubezpieczenie czy też konserwacja przedmiotu leasingu.

Zasady związane z jego ujęciem w księgach na potrzeby rachunkowości i podatków przedstawione będą w przykładach w kolejnych opracowaniach

Dodaj komentarz