MSR 16 Rzeczowe aktywa trwałe w przeciwieństwie do ustawy o rachunkowości nie zawiera wymogu aby środki trwałe były kompletne. W paragrafie 9 wskazuje iż należy dokonywać wyodrębnienia istotnych części skandowych środka trwałego jeśli poszczególne elementy różnią się sposobem użytkowania, trybem przynoszenia korzyści ekonomicznych jednostce czy też po prosu czasem eksploatacji.

Standard posługuje się przykładem samolotu i jego wyposażenia. W polskiej praktyce częściej będziemy mieć do czynienia z zastosowaniem tzw. podejścia komponentowego w przypadku linii produkcyjnych składających się z wielu urządzeń, przepompowni czy też pieców.

W każdym z tych przypadków w skład środka trwałego wchodzą elementy o różnym przewidywanym czasie użytkowania. Warto podkreślić iż w par. 43 MSR 16, stwierdza się, że każda część składowa pozycji rzeczowych aktywów trwałych, której cena nabycia lub koszt wytworzenia jest istotny w porównaniu z ceną nabycia lub kosztem wytworzenia całej pozycji, jest amortyzowana osobno. Oznacza to, że wartość środka trwałego powinna być rozdzielona między istotne części składowe. Potwierdza to par. 44 MSR 16, w którym określa się, że jednostka alokuje początkową wartość pozycji rzeczowych aktywów trwałych na jej istotne części składowe i amortyzuje osobno, każdą taką część.

Kierownictwo jednostki powinno podjąć decyzje co oznacza określenie istotny. Przyjmuje się najczęściej iż należy dokonywać wyróżnienia jeśli części składowe mają wartość co najmniej kilkunastu- kilkudziesięciu tysięcy złotych oraz na potrzeby wewnętrzne przydatne jest amortyzowanie poszczególnych elementów środka trwałego ( np. w celu rozliczenia kosztów produkcyjnych na różne wyroby).

Amortyzowanie części składowych ułatwia rozliczenie w księgach rachunkowych w sytuacji wymiany zużytej części Łatwo wtedy dokonać wyłączenia z ewidencji całkowicie zamortyzowanej części składowej i wprowadzenia wartości nowego elementu.

Podstawa prawna
MSR 16 par 9, 43-47