Zgodnie z przyświecającą mu podstawową zasadą ma on stanowić źródło informacji dla wszystkich użytkowników sprawozdań finansowych, pozwalające na ocenę skutków finansowych podejmowanych przez jednostkę działań gospodarczych oraz środowiska gospodarczego, w którym prowadzi ona działalność.

Zgodnie z definicją segmentu operacyjnego wynikającą z MSSF 8 stanowi on część składową jednostki:

• która angażuje się w działalność gospodarczą, w związku z którą może uzyskiwać przychody i ponosić koszty (w tym przychody i koszty związane z transakcjami z innymi częściami składowymi tej samej jednostki);
• której wyniki działalności są regularnie przeglądane przez główny organ odpowiedzialny za podejmowanie decyzji operacyjnych w jednostce oraz wykorzystujący te wyniki przy podejmowaniu decyzji o zasobach alokowanych do segmentu i przy ocenie wyników działalności segmentu; oraz
• w przypadku której są dostępne oddzielne informacje finansowe.

W związku z faktem, że jednym z najważniejszych założeń MSSF 8 jest budowanie segmentów operacyjnych  w oparciu o informacje finansowe podlegające regularnej ocenie przez główny organ odpowiedzialny za podejmowanie decyzji operacyjnych związanych ze sposobem alokowania zasobów oraz oceną wyników działalności, bardzo istotne jest precyzyjne określenie tego organu. Konieczność taka wynika z faktu, że istnieją jednostki opracowujące raporty, w których jej działalność gospodarcza jest prezentowana na wiele różnych sposobów. W takiej sytuacji należy określić, który organ  na podstawie którego raportu podejmuje kluczowe decyzje strategiczne.

W MSSF 8 podkreślono, że pojęcie głównego organu odpowiedzialnego wcale nie jest jednoznaczne z konkretnym tytułem organizacyjnym. Zasadniczo powinien on bardziej wynikać z funkcji, która umożliwia podejmowanie decyzji w zakresie alokacji zasobów do segmentu i oceny wyników działalności segmentu, niż z określonego stanowiska. Organ ten może być jednoosobowy, jednakże najczęściej stanowi on grupę osób, jak n.p. rada nadzorcza czy zarząd, przy czym zazwyczaj dotyczy on osób pracujących na najwyższym szczeblu organizacji, choć od tej reguły oczywiście mogą istnieć wyjątki. Podczas identyfikacji głównego organu odpowiedzialnego przede wszystkim należy kierować się indywidualnym osądem, gdyż w przypadku różnych jednostek decyzje operacyjne mogą być podejmowane na różnych poziomach organizacyjnych przedsiębiorstwa. Proszę zwrócić uwagę na fakt, że  rada nadzorcza zatwierdzająca jedynie decyzje kierownictwa nie stanowi głównego organu odpowiedzialnego za podejmowanie decyzji w związku z faktem, że nie dokonuje alokacji zasobów.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż z punktu widzenia identyfikacji głównego organu odpowiedzialnego za podejmowanie decyzji, najbardziej istotny jest fakt posiadania odpowiednich narzędzi służących alokacji zasobów do segmentu i oceny wyników działalności segmentu.

W praktyce gospodarczej często dochodzi do sytuacji, w których segment operacyjny posiada kierownika segmentu, który bezpośrednio odpowiada i utrzymuje regularne kontakty z głównym organem odpowiedzialnym za podejmowanie decyzji operacyjnych w celu omawiania z nim wyników finansowych, prognoz lub planów związanych z segmentem. Również w tym przypadku termin „kierownik segmentu” wskazuje na pełnioną funkcję, a niekoniecznie na kierownika posiadającego określony tytuł. Nie jest przy tym wykluczone, by główny organ odpowiedzialny za podejmowanie decyzji mógł równocześnie pełnić funkcję kierownika niektórych segmentów operacyjnych. Jeden kierownik może także pełnić swoje obowiązki w więcej niż tylko jednym segmencie operacyjnym. Standard zwraca uwagę na fakt, że jeżeli w ramach jednej jednostki gospodarczej istnieją grupy części składowych spełniających trzy podane kryteria segmentu operacyjnego, przy czym istnieje tylko jedna grupa części składowych, za które odpowiadają kierownicy, to ta grupa części składowych tworzy segmenty operacyjne.

Podstawa prawna
MSSF 8 „Segmenty Operacyjne”