- Oczekiwane wykorzystanie składnika aktywów przez jednostkę oraz to, czy składnik aktywów mógłby być wydajnie zarządzany przez inny zespół kierowniczy;
- Typowe cykle życia dla danego składnika aktywów
- Powszechnie dostępne informacje na temat szacunkowych okresów użytkowania aktywów o podobnym charakterze oraz użytkowanych w podobny sposób;
- Utratę przydatności z przyczyn natury technicznej, technologicznej, handlowej lub innej;
- Stabilność branży, w której dany składnik aktywów jest wykorzystywany, i zmiany popytu na produkty wytwarzane lub usługi świadczone z zastosowaniem tego składnika aktywów;
- Przewidywane działania konkurentów i potencjalnych konkurentów;
- Poziom nakładów ponoszonych w trakcie użytkowania składnika, które są niezbędne do uzyskania oczekiwanych przyszłych korzyści ekonomicznych
- Możliwość i zamiar ponoszenia nakładów na utrzymanie przez jednostkę wartości niematerialnej;
- Okres sprawowania kontroli nad składnikiem aktywów oraz ograniczenia prawne i ograniczenia do nich podobne odnoszące się do użytkowania składnika aktywów (na przykład takie, jak data wygaśnięcia umowy leasingowej, an podstawie, której jest użytkowany);
- Czy okres użytkowania składnika aktywów jest zależny od okresu użytkowania innych aktywów jednostki?
Te same kryteria powinny być wzięte pod uwagę przy określaniu jak długi jest ten czas użytkowania. Długość okresu czerpania korzyści ekonomicznych wyznacza czas a tym samym stawkę amortyzacji aktywów niematerialnych.
Warto pamiętać, że zgodnie z MSR 38 wartości niematerialne mogą być amortyzowane także innymi metodami amortyzacji niż metoda liniowa. Standard wskazuje bezpośrednio, iż amortyzacja może być odnoszona do jednostek produkcji ( metoda naturalna). Metodę amortyzacji oraz stawkę amortyzacji należy określić na początku użytkowania składnika ( przy początkowym ujęciu) Należy także zawsze przy sporządzaniu rocznego sprawozdania finansowego poddawać weryfikacji – czy nadal są właściwe.
Podstawa prawna
Par 88 i 90 MSR 38