Odpowiadając na pytanie Czytelnika należy podkreślić, iż jedną z podstawowych zasad podatku od towarów i usług jest jego neutralność, zgodnie z którą koszt podatku VAT nie powinien obciążać podatnika wykonującego działalność opodatkowaną tymże podatkiem. Przedmiotowa zasada na gruncie polskich przepisów została wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, na mocy którego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym odliczenie podatku naliczonego jest uzależnione od zakresu wykorzystywania przez podatnika towarów i usług. Musi zatem wystąpić określony związek między czynnościami opodatkowanymi a nabytymi towarami lub usługami zawierającymi podatek naliczony. Warto jednak dodać, iż zarówno charakter, jak i zakres tego związku nie został przez ustawodawcę w jakikolwiek sposób dookreślony, co najwyżej można doszukiwać się jego cech (elementów) w poszczególnych przepisach ustawy o VAT. W szczególności żaden przepis nie wyraża wprost zasady, iż związek ten ma być bezpośredni i wyłączny.
W opinii redakcji wydatki poniesione przez Czytelnika mają na celu utrzymanie, polepszenie czy też nawiązanie stosunków gospodarczych z kontrahentami, co w efekcie może przyczynić się do zwiększenia obrotów działalności opodatkowanej, a tym samym ma związek z działalnością opodatkowaną. W tym miejscu warto również zwrócić uwagę, iż problematykę opodatkowania oraz odliczania VAT w związku z posiłkami wydawanymi podczas spotkań z kontrahentami rozstrzygnął wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie Danfoss i AstraZeneca (C-371/07), w którym stwierdzono, iż w przypadku, gdy wspomniane wydatki mają cel biznesowy, a nie czysto konsumpcyjny, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi nabyciami.
Mając na uwadze przedstawioną argumentację, w opinii redakcji portalu TAXFIN, Czytelnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia kawy, herbaty czy też słodyczy przeznaczonych na potrzeby spotkań z kontrahentami.
A czy można wrzucać je w koszty bez obaw?
Tak, Potwierdza to m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 marca 2008 r., nr ITPB1/415-752/07/IG, oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r., nr ILPB3/423-666/08-2/KS. W tej ostatniej czytamy:
„(…) zakup artykułów spożywczych typu kawa, herbata, napoje oraz cukier na potrzeby sekretariatu – jako wydatki o charakterze świadczeń na rzecz pracowników niewymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 (ustawy o pdop – Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm. – przyp. red.) – stanowią koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem, że są poniesione w celu uzyskania przychodów.”
Wszystko w opisywanej sytuacji będzie zależało od treści umowy. Jeżeli przewiduje ona, iż przedmiotem leasingu objęte jest również ubezpieczenie (nie jest w tym przypadku zawierana odrębna umowa) będzie jedynie możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całej kwoty z faktury do limitu 20000 Euro.