Niezależnie od powyższego poddanie się pod rozstrzygnięcie sądu polubownego powinno wynikać z zawartej przez strony umowy o arbitraż. Za skuteczny zapis należy także uznać zapis zamieszczony w wymienionych między stronami pismach lub oświadczeniach złożonych za pomocą środków porozumiewania się na odległość, które pozwalają utrwalić ich treść. Rozwijając ten zwrot winno się stwierdzić, iż taka umowa jest czynnością prawną, na którą składa się zgodne oświadczenie co najmniej dwóch stron w przedmiocie ustanowienia kompetencji sądu polubownego do rozstrzygnięcia sporu, który wyniknął lub może wyniknąć na gruncie określonego stosunku prawnego. W nawiązaniu do powyższego należy podkreślić, iż z przepisów ustawy wynika wprost, że skuteczny jest zapis, w którym określono jedynie strony oraz przedmiot sporu lub stosunek prawny, z którego spór wyniknął lub może wyniknąć. Z powyższego wynika, iż zapisie na sąd polubowny nie trzeba określać np. sądu właściwego do rozpoznania sprawy, co wbrew pozorom jest stosunkowo często spotykane w kontraktach, a co determinuje wydłużenie w czasie merytorycznego rozpoznania sprawy.
Od opisanej wyżej zasady istnieje jeden wyjątek w oparciu, o który zapis na sąd polubowny powstaje w wyniku jednostronnej czynności prawnej. Zgodnie bowiem z brzmieniem przepisów Kodeksu spółek handlowych, założyciel może wprowadzić do umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub statutu spółki akcyjnej zapis na sąd polubowny, który będzie obejmował spory wynikłe ze spółki. W myśl dyspozycji art. 1163 Kpc taki zapis jest wiążący dla spółki i wspólników (akcjonariuszy). Wobec powyższego każdy nowy wspólnik czy akcjonariusz będzie skutecznie związany ustanowionym w ten sposób zapisem na sąd polubowny.
