Od tego dnia, podatnik przekazując swoim kontrahentom nieodpłatnie towary, bez znaczenia czy w związku z prowadzoną działalnością czy też nie, będzie musiał takie przekazanie opodatkować podatkiem VAT. W konsekwencji musi ustalić podstawę opodatkowania jako cenę nabycia towarów (bez VAT), a gdy nie będzie można określić ceny nabycia – koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tych towarów. Obowiązek opodatkowania takiego przekazania, wystąpi również w sytuacji nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz innych podmiotów niż kontrahenci.
W stanie prawnym obowiązującym przed nowelizacją, nieodpłatne przekazania towarów, jeżeli dokonywane było na cele związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, nie podlegało opodatkowaniu. Regulacja ta, pomimo że była korzystna dla podatników VAT, była niezgodna z Dyrektywą 2006/112/WE. Zgodnie z art. 16 Dyrektywy jak też orzecznictwem ETS (por. C-48/97 Kuwait Petroleum). Opodatkowaniu powinno zawsze podlegać przekazanie nieodpłatne towarów z wyjątkiem przekazań towarów stanowiących prezenty o małej wartości i próbek. Rozbieżność polskich i unijnych regulacji w tym zakresie, zmusiła polskiego ustawodawcę do dostosowania przepisów krajowych do prawodawstwa europejskiego. Tym samym, zakończony zdaje się zostać spór interpretacyjny z organami podatkowymi, o opodatkowanie VAT towarów przekazywanych na cele prowadzonego przedsiębiorstwa.
Zgodnie ze znowelizowanym art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów dla celów VAT, należy rozumieć nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, a zwłaszcza:
– przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
– wszelkie inne darowizny,
Zmiana ww. regulacji, prowadzi do opodatkowania VAT wszelkich nieodpłatnych przekazań towarów przez podatnika, bez względu na to, czy przekazania te będą miały związek z prowadzoną działalnością, czy też nie. Poza zakresem opodatkowania pozostaną jedynie przypadki, gdy przedmiotem nieodpłatnego przekazania będą prezenty o małej wartości, próbki i drukowane materiały reklamowe i informacyjne. Nieodpłatne przekazanie towarów nie będzie zatem podlegać VAT w przypadku:
– prezentów o małej wartości – jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekroczą 10 zł,
– prezentów o małej wartości ujętych w ewidencji – o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób obdarowanych,
– próbek – przez które rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy,
– drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.
Ostatnia nowelizacja, szczególnie dotyka zatem tych podatników, którzy przekazują dużo ilości towarów o charakterze reklamowym.
W przypadku czynności wymienionych w znowelizowanym art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, podatnicy obecnie będą zobowiązani wystawiać faktury wewnętrzne. Za dany okres rozliczeniowy podatnik będzie mógł wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności, o ile zostały dokonane w danym okresie. W przypadku braku konkretnego nabywcy towarów zrównanych z odpłatnymi, faktura taka nie musi zawierać danych dotyczących nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności. Faktury wewnętrzne dokumentujące nieodpłatne przekazanie towarów, można wystawiać w 1 egzemplarzu, a należy je przechowywać wraz z całą dokumentacją do czasu przedawnienia zobowiązania.
