Spółka zakupiła na potrzeby prowadzonej działalności program komputerowy. Program ten został w pełni zamortyzowany dla celów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne. Obecnie Spółka poniesie koszty związane z zainstalowaniem nowej wersji posiadanego już oprogramowania. Nowy program będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż 1 rok a Spółka uzyska nową licencję na korzystanie z oprogramowania. Czy nowa wersja będzie stanowić nową wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji, odrębną od dotychczasowej? Czy wydatki związane z wdrożeniem nowej wersji oprogramowania powinny powiększyć wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej i być odnoszone w koszty podatkowe za pomocą odpisów amortyzacyjnych?
Nowa wersja oprogramowania komputerowego będzie stanowić wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji i będzie nową pozycją, odrębną od dotychczas posiadanego oprogramowania. Wydatki związane z wdrożeniem nowej wersji oprogramowania powinny być odnoszone w koszty podatkowe za pomocą odpisów amortyzacyjnych .
Zgodnie z wykładnią językową termin upgrade powinien być on rozumiany jako „ulepszenie” co w przypadku program ów komputerowych sprowadza się w praktyce do ich aktualizacji pod kątem funkcjonalności i dostosowania do nowych wymogów i parametrów technicznych. Pojawiają się więc wątpliwości czy ulepszony program traktować jako nową, odrębną wartość niematerialną i prawną a poniesione wydatki, przy spełnieniu pozostałych warunków uznać za koszty za pomocą odpisów amortyzacyjnych, czy też uznać je za pośrednie koszty uzyskania przychodów.
Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych wskazują najczęściej, że z nową wartością niematerialną i prawną (nową pozycją majątkową) mamy do czynienia, gdy, w wyniku takiego wdrożenia, system oferuje nowe korzyści i możliwości, których wcześniej dana wartość niematerialna i prawna nie dawała i jednocześnie, korzystanie z nowej wersji wiąże się z zawarciem nowej umowy licencyjnej. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 kwietnia 2012 r. ( sygn. ILPB4/423-2/12-4/MC ) stwierdził, że „oprogramowanie komputerowe stanowi autorskie prawo majątkowe, bądź licencję i jest zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, po spełnieniu przesłanek wynikających z powołanego powyżej art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”. Jeżeli więc zakup ulepszonego oprogramowania następuje na zasadach nowej licencji ( przedłużenia licencji dotychczasowej ) zastosowanie powinny znaleźć przepisy dotyczące amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, oczywiście pod warunkiem że nowa licencja ( przedłużenie dotychczasowej licencji ) spełnia definicję wartości niematerialnej i prawnej.
Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o PDOP, amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe i licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. Programy komputerowe lub systemy informatyczne stanowią, co do zasady, albo przedmiot prawa autorskiego (utwory) albo są objęte licencjami (sublicencjami), tj. są objęte umowami (zezwoleniami) na korzystanie z nich przez wskazany okres. Ponadto, należy wskazać, że przepisy ustawy o PDOP nie zawierają uregulowań dotyczących ulepszenia wartości niematerialnych i prawnych ( tak jak w przypadku środków trwałych ). Dlatego, w przypadku nabycia aktualizacji programów komputerowych (update, upgrade), mogą wystąpić albo wydatki związane z istniejącą już wartością niematerialną i prawną (podlegającą zaliczeniu od razu w koszty podatkowe) albo z nową, odrębną wartością niematerialną i prawną (podlegającą zaliczeniu w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne). Jeżeli Spółka nabywa nową licencje uznać należy, iż mamy do czynienia z nową wartością niematerialna i prawną.
Z art. 16g ust. 13 ustawy o PDOP wynika, iż ulepszeniu mogą podlegać jedynie środki trwałe, ustawa nie przewiduje natomiast możliwości „ulepszania” wartości niematerialnych i prawnych. Gdyby wdrożone przez Spółkę aktualizacje (Oprogramowanie oraz jego nowsza wersja) stanowiły prace zmierzające do rozszerzenia funkcjonalności pierwotnego oprogramowania należałoby uznać, iż nie dochodzi do odrębnego przekazania praw (udzielenia licencji). Jeśli zatem czynności te nie byłyby związane z przekazaniem nowych, odrębnych licencji, które stanowiłyby odrębne wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, wówczas wydatki poniesione na modyfikację użytkowanego programu stanowiłyby koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 3 października 2013 r. ( sygn. IPPB3/423-509/13-2/MS1).
