Omawiana nowelizacja zmieniła limit wartości jednorazowego świadczenia, które uprawnia do zwolnienia ze 100 zł na 200 zł. Należy wskazać, że limit w wysokości 100 zł obowiązywał od 1 stycznia 2004 r., w związku z czym nie odpowiada on już realiom życia gospodarczego.
Nadal warunkiem zwolnienia z podatku jest, by świadczenie było dokonywane w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy. Ponadto, zwolnienia nie stosuje się, jeśli nieodpłatne świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika lub innej osoby, która pozostaje ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym (a więc np. zleceniodawcy lub wykonawcy dzieła).
Z punktu widzenia świadczeniodawcy, konsekwencją zastosowania zwolnienia jest brak obowiązku wystawienia informacji PIT-8C. Z punktu widzenia odbiorcy nieodpłatnego świadczenia, spełnienie warunków umożliwiających zastosowanie zwolnienia oznacza brak obowiązku zapłaty podatku. Nowy, wyższy limit ma zastosowanie do świadczeń przekazanych po 1 stycznia 2010 r.
