Przypisanie powyższego przymiotu nowemu podatkowi sprawia, że dyskusja prowadzona jest jedynie w obrębie skutków, jakie mogą nastąpić w wyniku jego wprowadzenia – jedynie dla tzw. „strefy bankowej”. Zapominając jednocześnie, że podmiotami tego podatku poza bankami krajowymi i oddziałami banków zagranicznych, mają być również oddziały instytucji kredytowych, spółdzielnie kas oszczędnościowo-kredytowych tzw. SKOK-i, instytucje pożyczkowe, czy też wreszcie krajowe zakłady ubezpieczeń i reasekuracji oraz oddziały i główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji.

Pomimo pomijania tych ostatnich podmiotów, do nich również (podobnie jak do banków) ma zostać zastosowana stawka wynosząca 0,0366% podstawy opodatkowania.

Oczywistym jest jednak, że zastosowanie jednej stawki nie oznacza, że każda z powyższych instytucji odprowadzi taką samą kwotę podatku. Sposób obliczania podstawy opodatkowania jest bowiem zróżnicowany. Ponadto ustawodawca dokonał w ustawie wyłączeń dotyczących m.in. banków państwowych.

W oczekiwaniu na wejście w życie ustawy, co ma nastąpić 1 lutego 2016 r., zachęcam zatem do lektury mojego artykułu na ten temat, zatytułowanego: „Podatek od instytucji finansowych – podstawowe założenia”, który ukaże się w lutowym miesięczniku TaxFin.pl.