Wobec okoliczności, iż opisane wyżej Warunki Kontraktowe, przestały być jedynie niszowym obszarem praktyki prawniczej, w związku z procedurą rozstrzygania, powstałych na ich gruncie sporów, ujawniły się nowe specyficzne problemy.
Wzorce umowne, pierwotnie wywodzące się z brytyjskiego systemu prawnego, zostały dość szybko zaadaptowane przez FIDIC do stosowania w obrocie międzynarodowym. Ich bezsporną przewagą nad innymi wzorami umów jest wyczerpujące uregulowanie praw i obowiązków stron w jednym akcie umowy. Wobec czego nie muszą one odwoływać się, równie często jak inne wzorce umowne, do przepisów ustaw lub innych aktów normatywnych, co z pewnością sprzyja ich użyciu w obrocie międzynarodowym. Niezależnie od powyższego zauważyć należy, iż okoliczność, że dana umowa nie zawiera bezpośrednich odesłań do konkretnych przepisów prawa, nie oznacza iż przepisy właściwego kraju nie mają wówczas zastosowania.
Warunki Kontraktowe FIDIC zawierają specyficzną, sformalizowaną procedurę zgłaszania roszczeń oraz kilka etapów rozstrzygania sporów, takich jak rozjemstwo, próba ugodowa oraz arbitraż. Na gruncie polskiej praktyki rozstrzygania sporów znaczne kontrowersje budzi szczególnie problematyka skutków prawnych niedochowania terminów zgłaszania roszczeń oraz pominięcia kontraktowych mechanizmów rozwiązywania sporów i zwrócenie się bezpośrednio o rozstrzygnięcie do sądu polubownego.
Zgodnie z zapisami Warunków Kontraktowych, jeżeli Wykonawca uważa się za uprawnionego do żądania przedłużenia czasu na ukończenie robót lub dodatkowej płatności, powinien powiadomić o tym Inżyniera opisując zdarzenia lub okoliczności uzasadniające roszczenie. Takie powiadomienie powinno mieć miejsce niezwłocznie, jednakże nie później niż w terminie 28 dni, od chwili w której Wykonawca dowiedział się lub powinien był się dowiedzieć o zdarzeniu lub okoliczności. Jednocześnie zauważyć należy, iż termin 28 dni rozpoczyna swój bieg od chwili wystąpienia zdarzenia lub okoliczności, a nie do momentu powstania ich skutków. Uchybienie opisanemu wyżej terminowi powoduje zwolnienie Zamawiającego z wszelkiej odpowiedzialności, ponadto czas na ukończenie robót nie zostanie przedłużony lub też Wykonawca nie będzie uprawniony do żądania dodatkowej płatności. Należy zaznaczyć, iż opisanego wyżej 28 dniowego terminu nie należy utożsamiać z terminem przedawnienia roszczeń uregulowanym w Kodeksie cywilnym. Umowne terminy zawite biegną niezależnie od terminów przedawnienia, tak więc roszczenia co do których terminowo dokonano powiadomienia podlegają dopiero ograniczeniu w postaci, uregulowanych przepisami prawa, terminów przedawnienia.
Termin 28 dni jest terminem na powiadomienie o roszczeniu a zatem jest wskazaniem jakiego rodzaju roszczenie może w przyszłości zgłosić Wykonawca i nie muszą być do niego dołączane żadne dowody. Natomiast pełne i szczegółowe roszczenie Wykonawca powinien zgłosić po upływie 42 dni od chwili, kiedy dowiedział się lub powinien był się dowidzieć o danym zdarzeniu lub okoliczności.
Inżynier nie uwzględni roszczenia jeżeli nie będzie dysponował dowodami na poparcie tez Wykonawcy. Po otrzymaniu szczegółowego roszczenia Inżynier określi zasadność i wysokość dodatkowej płatności lub konieczność przedłużenia czasu na ukończenie prac budowlanych.
Wykonawca niezadowolony z rozstrzygnięcia Inżyniera Kontraktu może poddać się pod rozstrzygnięcie Komisji Rozjemstwa w Sporach, która jest tworem kontraktowym i co do zasady składa się z trzech ekspertów, biegłych w konkretnej dziedzinie.
Strona, która nie akceptuje, wiążącej, decyzji Komisji Rozjemczej zobligowana jest powiadomić o swoim niezadowoleniu drugą stronę w terminie 28 dni od dnia otrzymania decyzji, celem otwarcia sobie drogi do kwestionowania rozstrzygnięcia przed sądem polubownym.
Po złożeniu powiadomienia o niezadowoleniu z decyzji, rozpoczyna bieg 56 dniowy termin na podjęcie próby ugodowego załatwienia sporu, przed wszczęciem postępowania przed sądem polubownym. Należy zauważyć, iż zapisy kontraktu w żaden sposób nie ograniczają formy polubownego załatwienia sporu, co za tym idzie – zastosowanie mogą mieć w tej sytuacji również przepisy art. 184 i n. Kodeksu postępowania cywilnego.
Po upływie 56 dniowego terminu, może zostać wszczęte postępowanie przed sądem polubownym. Warunki Kontraktowe FIDIC zawierają często zapis na Sąd Arbitrażowy Międzynarodowej Izby Handlowej w Paryżu. W polskiej praktyce jest on często modyfikowany poprzez wskazanie jednego ze stałych sądów polubownych, mających siedzibę W Polsce, a nierzadko zdarzają się również przypadki zastąpienia zapisu na sąd polubowny, zapisem na sąd powszechny.
Rozważenia wymaga sprecyzowanie skutków niewyczerpania procedur przesądowych, określonych w Warunkach Kontraktowych. Wydaje się, że należy zgodzić się z poglądem wyrażonym przez radcę prawnego Adama Olszewskiego (Radca Prawny nr 2/2010 str. 65), iż niewykorzystanie kontraktowych procedur rozstrzygania sporu, powinno skutkować oddaleniem powództwa jak przedwczesnego, czego jednak z całą pewnością nie należy utożsamiać z brakiem jego wymagalności. Oddalenie powództwa jako przedwczesnego umożliwia bowiem, po wyczerpaniu umownych procedur przesądowych, ponowne wszczęcie postępowania w oparciu o tę samą podstawę prawną i ten sam stan faktyczny oraz doprowadzenie do zbadania przez sąd istoty sprawy.
