Dotychczas adwokaci i radcowie prawni nie byli uprawnieni do poświadczenia jakichkolwiek dokumentów za ich zgodność z oryginałem, z wyjątkiem sytuacji ściśle określonych w ustawie. Przykładowo adwokat, radca prawny lub rzecznik patentowy mógł zgodnie z treścią art. 89 § 1 K.p.c. sam uwierzytelniać odpis udzielonego mu pełnomocnictwa. Ponadto w postępowaniu nakazowym, w myśl treści art. 485 § 4 K.p.c. adwokat, radca prawny lub rzecznik patentowy mogli poświadczać za zgodność dokumenty enumeratywnie wskazane w tym przepisie. Jak wynika z praktyki sądowej często zdarzało się, że profesjonalni pełnomocnicy poświadczali dokumenty, które były akceptowane w postępowaniach cywilnych. Jednakże w żadnym innym wypadku ani adwokat, ani radca prawny nie byli ustawowo upoważnieni do poświadczenia jakichkolwiek innych dokumentów za ich zgodność.

Tymczasem zgodnie z wejściem w życie nowej regulacji adwokat, radca prawny, doradca podatkowy oraz rzecznik patentowy mają prawo sporządzania poświadczeń odpisów dokumentów za zgodność z okazanym oryginałem w zakresie określonym odrębnymi przepisami. Ustawa obwarowuje takie poświadczenie odpowiednimi wymogami: poświadczenie powinno zawierać podpis adwokata (radcy prawnego, doradcy podatkowego, rzecznika patentowego), datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia, na żądanie – również godzinę dokonania czynności. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne (dopiski, poprawki lub uszkodzenia) adwokat (radca prawny, doradca podatkowy, rzecznik patentowy) stwierdza to w poświadczeniu.

Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż samorząd notarialny skrytykował takie rozwiązanie ustawodawcy, które traktowane jest jako zagrożenie dla bezpieczeństwa obrotu prawnego. A ponadto podnoszone są zarzuty, iż w przeciwieństwie do dokumentów, poświadczanych przez notariusza, adwokat (radca prawny, doradca podatkowy, rzecznik patentowy) nie ma obowiązku rejestracji poświadczanych dokumentów, co również negatywnie wpłynie na ewentualną możliwość weryfikacji choćby daty czy miejsca sporządzenia danego poświadczenia dokumentów.

Jednocześnie pojawia się również pytanie odnośnie płatności za wykonywanie czynności poświadczania przez nową grupę podmiotów. Słusznym wydaje się być argument, iż mając na uwadze aktualnie obowiązującą taksę notarialną za poświadczania dokumentów, która nie wydaje się być zbyt wysoka, opłaty pobierane przez adwokata (radcę prawnego, doradcę podatkowego, rzecznika patentowego) za poświadczanie dokumentów raczej nie powinny znacznie odbiegać od stawek występujących i przyjętych w dotychczasowej praktyce.
Istotnym jest, iż w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się (do czasu zakończenia postępowania w pierwszej instancji) dotychczasowe przepisy w zakresie uwierzytelniania dokumentów.

Rozszerzenie przez ustawodawcę zakresu podmiotów uprawnionych do poświadczania dokumentów na adwokatów, radców prawnych, rzeczników patentowych oraz doradców podatkowych stanowi niewątpliwie udogodnienie, gdyż w praktyce pozwoli na przyspieszenie rozpoznania spraw w postępowaniu sądowym.