Zgodnie z art. 210 kodeksu spółek handlowych w umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. Zasada wyrażona w tym przepisie nie zawsze ma zastosowanie. Jak wskazał Sąd Najwyższy ogólna kompetencja rady nadzorczej do reprezentowania spółki w stosunkach prawnych z członkami jej zarządu nie musi stanowić wystarczającej podstawy do uznania wyłącznego uprawnienia rady nadzorczej do reprezentowania spółki w stosunkach pracy z członkami zarządu, zwłaszcza gdy postanowienia umowy założycielskiej spółki nie przewidują wyraźnie kompetencji tego organu do nawiązywania lub kształtowania stosunków pracy z członkami zarządu, ale pozostawiają to w gestii zgromadzenia wspólników (orzeczenie II PK 255/04). W konkretnym przypadku rozstrzygającym może być zapis umowy spółki.

Istotny jest również moment dokonania wypowiedzenia. Gdy wypowiedzenie dokonywane jest po odwołaniu z pełnionej funkcji zgodnie z kodeksem spółek handlowym, organem właściwym do rozwiązania umowy o pracę jest zarząd spółki. W takim przypadku wypowiedzenie jest dokonywane byłemu już członkowi zarządu, czyli osobie o statucie zwykłego pracownika (orzeczenie SN – I PK 213/03). Inaczej jest, gdy przy odwołaniu członka zarządu jednocześnie dokonuje się wypowiedzenia jego umowy o pracę. Wtedy obu czynności dokonuje rada nadzorcza (orzeczenie SN – I PKN 3/99). Wymóg jednoczesności jest zachowany, jeżeli uchwała o odwołaniu bezpośrednio poprzedza, wchodzącą w życie w tym samym dniu, uchwałę o upoważnieniu przewodniczącego rady nadzorczej do rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem (orzeczenie SN – I PK 273/07).