Zgodnie z artykułem 67a § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę.

Zgodnie z artykułem 207 Ordynacji podatkowej organ podatkowy rozkłada zaległości podatkowe w drodze decyzji. Przepisy Ordynacji podatkowej, regulują również konsekwencje wynikające z opóźnienia podatnika w spłacaniu zaległości podatkowej, rozłożonej wcześniej wraz z odsetkami na raty. Zgodnie z artykułem 259 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej w razie niedotrzymania terminu płatności odroczonego podatku lub zaległości podatkowej bądź terminu płatności którejkolwiek z rat, na jakie został rozłożony podatek lub zaległość podatkowa, następuje z mocy prawa wygaśnięcie decyzji o rozłożeniu na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej – w części dotyczącej raty niezapłaconej w terminie płatności.

Warto zauważyć, że zgodnie z wyżej cytowanym przepisem decyzja o rozłożeniu na raty wygasa z mocy prawa. Oznacza to, że w przypadku wystąpienia opóźnienia w spłacie rozłożonej wcześniej na raty zaległości podatkowej, żaden organ nie jest zobowiązany do wydania decyzji, czy też postanowienia, na podstawie którego wygasałaby decyzja ratalna.

Co jednak najistotniejsze, decyzja o rozłożeniu na raty zaległości podatkowej nie wygasa w całości, a jedynie w części dotyczącej raty niezapłaconej w terminie. Tego typu regulacja jest z całą pewnością korzystna dla podatników, ponieważ nie stwarza zagrożenia, że w razie nieznacznego opóźnienia płatności choćby jednej raty, cała decyzja o rozłożeniu na raty ulegnie unicestwieniu. Pamiętać należy, że decyzja ratalna wygasa z mocy prawa, co w przypadku wygaśnięcia całości decyzji ratalnej mogłoby stanowić niewspółmiernie surową sankcję w przypadku kilkudniowego przeterminowania choćby jednej raty.