Regulacje te obejmują m.in. kluczowe zagadnienia z dziedziny cen transferowych, jak stosowanie zasady ceny rynkowej do ustalania warunków w transakcji między podmiotami powiązanymi oraz definicję podmiotów powiązanych.
Regulacje wprowadzone do filipińskich przepisów podatkowych są w zdecydowanej większości oparte na wytycznych OECD dotyczących cen transferowych.

Cel i zakres regulacji
Regulacje dotyczące cen transferowych zostały wprowadzone do filipińskich przepisów podatkowych w celu:

• umocowania tamtejszych organów podatkowych w zakresie kontroli transakcji dokonywanych między podmiotami powiązanymi,
• oceny rynkowego charakteru takich transakcji oraz
• korekty wartości przychodów lub kosztów wykazanych przez filipińskiego podatnika w rocznym zeznaniu podatkowym w celu określenia właściwej wielkości dochodów podlegających opodatkowaniu na Filipinach (w przypadku zaniżenia dochodów osiąganych przez podatnika).

Kontroli ze strony organów podatkowych w zakresie cen transferowych podlegają transakcje realizowane z zagranicznymi podmiotami powiązanymi, jak również transakcje realizowane między powiązanymi ze sobą podmiotami z siedzibą na Filipinach.
Kiedy podmioty są powiązane

W rozumieniu nowych regulacji, podmiotami powiązanymi są:

• podmioty, gdzie jeden z nich bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiego podmiotu, albo posiada bezpośrednio lub pośrednio udziały w kapitale tego drugiego podmiotu lub
• są w sposób bezpośredni lub pośredni kontrolowane przez tą samą osobę fizyczną albo udziały w obu podmiotach (w tym co najmniej jeden z siedzibą na terytorium Filipin) są w posiadaniu tej samej osoby fizycznej.

Przepisy nie określają wartości progowych determinujących powiązania o charakterze kapitałowym między podmiotami.

Zastosowanie zasady ceny rynkowej
Nowe regulacje uznają zasadę ceny rynkowej (ang. Arm’s Length Principle) jako najbardziej odpowiednią dla potrzeb określania warunków w transakcji kontrolowanej i weryfikacji decyzji cenowych podejmowanych w takiej transakcji między podmiotami, z których co najmniej jeden jest podatnikiem na Filipinach.

W celu zapewnienia zgodności z zasadą ceny rynkowej, podatnik powinien dokonać analizy transakcji zgodnie z poniższymi etapami.

Etap 1 – Analiza porównywalności
Analiza porównywalności polega na ustaleniu podobieństw i różnic między kontrolowaną transakcją realizowaną miedzy podmiotami powiązanymi, a transakcjami realizowanymi na rynku przez niepowiązane ze sobą podmioty. W tym celu, podmiot dokonujący takiej analizy powinien w szczególności uwzględnić:

• cechy charakterystyczne sprzedawanych towarów, świadczonych usług lub własności niematerialnych będących przedmiotem transferu,
• funkcje pełnione w danej transakcji przez jej strony, zaangażowane aktywa oraz ponoszone ryzyka, a także
• okoliczności handlowe i gospodarcze towarzyszące transakcji kontrolowanej oraz podobnym transakcjom na rynku, które mogą mieć istotny wpływ na warunki ustalone w tych transakcjach.

Etap 2 – Wybór tzw. tested party
Czynności w tym zakresie polegają na identyfikacji podmiotu mniej zaangażowanego w kontrolowaną transakcję tzw. tested party, czyli podmiotu:

• dla którego zostania wybrana najbardziej odpowiednia metoda kalkulacji wynagrodzenia zapewniająca jego rynkowy charakter,
• który zostanie poddany analizie finansowej w celu ustalenia ceny w transakcji kontrolowanej (na podstawie cen stosowanych na wolnym rynku lub zyskowności podmiotów, które dokonują porównywalnych transakcji na rynku) oraz
• dla którego można pozyskać wiarygodne i rzetelne dane z rynku (o podobnych podmiotach i realizowanych transakcjach na rynku) do porównania z transakcją kontrolowaną.

Nowe regulacje wskazują pięć metod, które umożliwiają określenie w transakcji kontrolowanej warunków finansowych najbardziej zbliżonych do tych, jakie zostałyby ustalone między podmiotami niepowiązanymi w transakcji podobnej do transakcji kontrolowanej. Metody te obejmują:

• metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej,
• metodę ceny odprzedaży,
• metodę koszt plus,
• metodę podziału zysku oraz
• metodę marży transakcyjnej netto.

Wprowadzone regulacje nie narzucają określonej hierarchii stosowania ww. metod. Obowiązującą zasadą jest jednak wybór przez podatnika metody, która umożliwi podjęcie decyzji dotyczących cen w transakcji kontrolowanej na poziomie najbardziej zbliżonym do poziomu, jaki przyjęłyby między sobą podmioty niepowiązane w transakcji na wolnym rynku (ang. Best Method Rule).
[page_break]
Etap 3 – Kalkulacja cen w transakcji kontrolowanej
Dla celów określenia wartości transakcji kontrolowanej (na podstawie cen stosowanych na rynku między podmiotami niepowiązanymi w porównywalnych transakcjach lub zyskowności tych podmiotów) powinien zostać wyznaczony przedział rynkowych cen lub wartości zyskowności (tj. narzutów na kosztach lub marży na przychodach) w celu zagwarantowania, że wynagrodzenie przyjęte między podmiotami powiązanymi w konkretnej transakcji ustalone zostało na warunkach rynkowych.

Obowiązek dokumentacyjny
Podatnicy z Filipin, którzy realizują transakcje z podmiotami powiązanymi powinni sporządzać dokumentację podatkową takich transakcji. Dokumentacja taka powinna zawierać m.in. następujące elementy:

• opis struktury organizacyjnej danej grupy podmiotów powiązanych,
• charakterystykę branży oraz działalności podmiotu, który podlega obowiązkowi sporządzenia dokumentacji,
• opis kontrolowanej transakcji (w tym przyjętą strategię gospodarczą),
• analizę funkcjonalną tj. przedstawienie funkcji (działań) realizowanych przez każdą ze stron transakcji, angażowanych przez te podmioty aktywów oraz ponoszonych ryzyk, a także
• opis procesu wyboru metody kalkulacji cen transferowych i jej stosowania.

Dokumentacja przygotowana przez podatnika w rzetelny sposób i obejmująca ww. elementy zabezpieczy jego interesy, w tym:

• umożliwi obronę przyjętej polityki cen transferowych w razie ewentualnej kontroli podatkowej oraz
• ograniczy ryzyko kwestionowania warunków przyjętych w transakcji za nierynkowe i zabezpieczy przed możliwymi korektami w zakresie cen transferowych, a także
• zapewni dodatkowe wsparcie w argumentacji ustalonych warunków transakcji kontrolowanej na potrzeby procedury wzajemnego porozumiewania się (MAP).

Podatnik ma obowiązek przekazania takiej dokumentacji na żądanie organu kontrolującego. Okres przechowywania dokumentacji cen transferowych wynosi trzy lata od daty złożenia przez podatnika rocznego zeznania podatkowego.

APA i MAP
Nowe regulacje wprowadzają również instytucję uprzedniego porozumienia cenowego (ang. Advanced Pricing Agreement – APA).
APA stanowi formę umowy zawieranej na wniosek podatnika z organem podatkowym na Filipinach w zakresie wyboru metody kalkulacji wynagrodzenia w transakcji kontrolowanej, gwarantującej tamtejszemu podatnikowi bezpieczeństwo w razie ewentualnej kontroli podatkowej i bardzo istotne ograniczenie ryzyka podwójnego opodatkowania.
Ponadto, w celu ograniczenia ryzyka podwójnego opodatkowania, podatnik może skorzystać z regulacji dotyczących procedury wzajemnego porozumiewania się (ang. Mutual Agreement Procedure – MAP) w ramach umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. MAP jest procedurą, w której organy podatkowe z dwóch różnych jurysdykcji wspólnie wypracowują rozwiązanie w celu eliminacji podwójnego opodatkowania (które może powstać w rezultacie kontroli podatkowej w zakresie cen transferowych).
Oczekiwane są dalsze, bardziej szczegółowe wytyczne dotyczące ubiegania się o APA oraz stosowania procedury MAP.

Data wejścia w życie
Wprowadzone regulacje obowiązują od 9 lutego 2013 r. tj. piętnaście dni od daty ich publikacji przez Sekretarza ds. Finansów na Filipinach (Rozporządzenie Nr 2-2013 z 23 stycznia 2013 r.).
Do transakcji realizowanych między podmiotami powiązanymi przed tą datą, zastosowanie mają przepisy przejściowe w zakresie cen transferowych wprowadzone w 2008 r.

***

Nowe regulacje stanowią wsparcie dla organów podatkowych na Filipinach, ponieważ otrzymały one wytyczne i wskazówki, które mogą zostać wykorzystywane podczas kontroli podatkowych (m.in. dotyczące sposobów określania dochodów podatników z transakcji kontrolowanych). Z drugiej zaś strony, nowe regulacje stanowią wsparcie dla podatników w szczególności w zakresie określania wartości transakcji zawieranych z podmiotami powiązanymi oraz umożliwiają ograniczenie ryzyk związanych z kontrolami podatkowymi. W konsekwencji zmian w filipińskich przepisach podatkowych o cenach transferowych, tamtejsi podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi powinni:

• na bieżąco sporządzać dokumentację podatkową takich transakcji,
• przechowywać dokumenty potwierdzające rynkowy charakter takich transakcji, w tym przeprowadzone analizy,

bowiem należy spodziewać się intensyfikacji kontroli podatkowych w zakresie cen transferowych na Filipinach w najbliższym czasie.

Dominik Zwoliński, MDDP Sp. z o.o. na podstawie
Transfer Pricing International Journal ^TM
The Bureau of National Affairs, Inc.