W wyniku ustalenia w umowie zawyżonych bądź zaniżonych cen za świadczenia wzajemne, możliwe jest wykorzystanie przez przedsiębiorców różnic w opodatkowaniu, istniejących między jurysdykcjami podatkowymi państw, na obszarze których prowadzą oni działalność gospodarczą. Przerzucanie dochodów następuje z reguły do państw z efektywnie niższym obciążeniem podatkowym. Niewykluczone są jednak przesunięcia dochodów do krajów wprawdzie z efektywnie wyższym opodatkowaniem, lecz np. z bardziej liberalnymi regulacjami pokrywania strat, w sytuacji, gdy spółka powiązana, dysponuje znacznymi kwotami straty do przeniesienia, względnie przewidywane jest poniesienie strat w kolejnych latach podatkowych. Wysokość ceny transferowej decyduje o rozkładzie całkowitego dochodu na poszczególne państwa i w rezultacie, o łącznym obciążeniu podatkowym obu przedsiębiorstw powiązanych.
W Polsce stworzono specjalny katalog danych, które muszą prezentować w specjalnej dokumentacji podmioty powiązane. Katalog jest regulowany art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15.02.1992 r. Dz.U.00.54.654 z późn. zmianami. Regulacja zawiera następujące elementy obowiązkowe przedmiotowej dokumentacji, a mianowicie:
1)    określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
2)    określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,
3)    metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
4)    określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach – w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
5)    wskazanie innych czynników – w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,
6)    określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń – w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
Obowiązek dokumentacyjny obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:
1)    100.000 EURO – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego
2)    30.000 EURO – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3)    50.000 EURO – w pozostałych przypadkach.

Podstawa prawna:
1. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15.02.1992 r. Dz.U.00.54.654 z późn. zmianami