Kurs, po jakim płatnik powinien przeliczyć kwoty wypłacanych wynagrodzeń na rzecz nierezydentów

Ponadto podmioty te powinny w odpowiednim terminie złożyć stosowną deklarację CIT-10 oraz informacje IFT w związku z pobranymi kwotami podatku (przy czym informacje IFT powinny być sporządzone dla celów raportowych również w przypadku, gdy podatek źródłowy nie został pobrany z uwagi na zastosowanie któregoś ze zwolnień przewidzianych w updop lub w stosownej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania).
W przypadku, gdy kontrahent zagraniczny otrzymuje wynagrodzenie z tytułów wskazanych w ww. przepisach (np. za usługi doradcze, prawne, reklamowe, zarządcze, przetwarzania danych, opłaty licencyjne, prawo do użytkowania urządzeń przemysłowych, opłaty za know-how) określone w PLN, to podstawę kalkulacji podatku źródłowego stanowi ta kwota wyrażona już w walucie krajowej.
W obrocie gospodarczym płatności dokonywane na rzecz zagranicznych kontrahentów z tytułów wskazanych powyżej dokonywane są jednak w przeważającej części w walutach obcych. W związku z tym pojawia się wątpliwość, jak dla celów obliczenia należnego podatku (wzgl. dla celów raportowych) należy przeliczyć takie kwoty na PLN. Do tej pory stanowiskiem dominującym w tym zakresie było przeliczanie ww. kwot na PLN z użyciem kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania danej płatności.
Stanowisko to było raczej powszechnie akceptowane przez organy podatkowe, które argumentowały, że w takim przypadku zastosowanie znajduje wskazana w art. 12 ust. 2 updop regulacja – „przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu”. Organy wskazywały, że za dzień uzyskania przez nierezydenta przychodu należy uznać więc dzień wypłaty na jego rzecz należności. Organy wskazywały w tym miejscu również na sposób poboru podatku przez płatników w terminie wskazanym w art 26 ust. 1 updop, zgodnie z którym płatnicy są zobligowani do poboru podatku źródłowego w dniu dokonania danej wypłaty. Przeliczanie ww. kwot wg kursu z dnia poprzedzającego dokonanie danej płatności wydaje się również wierniej odzwierciedlać faktyczną wysokość przysporzenia, jakie uzyskuje kontrahent zagraniczny (z uwagi na powiązanie kursu używanego do kalkulacji potrącanego podatku z datą faktycznego dokonania danej płatności).
Należy wskazać, że pojawiło się również odmienne stanowisko w tym zakresie, które jest prezentowane przez niektóre sądy administracyjne. Nakazuje ono przeliczanie kwot wypłacanych podatnikom zagranicznym według kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury (wykonania usługi) przez zagranicznego kontrahenta. Pogląd ten został przykładowo zaprezentowany w wyroku WSA w Opolu z dnia 23 listopada 2012 r. (sygn. I SA/Op 362/12). Sąd potwierdził w nim stanowisko podatnika, które było kwestionowane przez Ministra Finansów w wydanej przez niego interpretacji indywidualnej, że na potrzeby przeliczania podstawy do kalkulacji podatku źródłowego kwoty wypłacane w walutach obcych przelicza się wprawdzie zgodnie z art 12. ust. 2 updop, ale w powiązaniu z art. 12 ust. 3a tej ustawy (tj. z uwzględnieniem momentu wystawienia faktury lub wykonania usługi). Sąd wskazał mianowicie, że zasady opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym nie zostały w updop w sposób szczególny uregulowane, dlatego też należy przyjąć, iż do opodatkowania rezydentów podatkowych z innych państw należy stosować te same przepisy co do polskich podatników – tj. zastosowanie znajduje również dyspozycja art. 12 ust. 3a. Nieuzasadnione jest bowiem twierdzenie, iż w tych przypadkach przychód powstaje na zasadzie kasowej, a nie memoriałowej. Powyższe stanowisko stoi w sprzeczności z dominującą obecnie praktyką gospodarczą.
Należy zauważyć, że podążając tokiem argumentacji przedstawionej w ww. wyroku można również uznać, że przepisy updop nie wskazują, że do przychodów uzyskiwanych przez podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym nie należy stosować przepisów dotyczących różnic kursowych (tj. art. 15a updop). W tej sytuacji nawet jeśli – zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w powyższym wyroku – przychody uzyskiwane przez nierezydentów na potrzeby kalkulacji podatku źródłowego oblicza się wg. kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury (wzgl. wykonania usługi), to przychody te należy następnie skorygować o związane z nimi zrealizowane na danej płatności różnice kursowe (zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 1 lub art. 15 ust. 3 pkt 1 updop). W efekcie podstawa kalkulacji podatku źródłowego byłaby wtedy identyczna, jak przy jej kalkulacji z użyciem kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania danej płatności (tj. stanowiskiem do tej pory prezentowanym przez organy podatkowe). Podejście takie byłoby właściwe, o ile organy podatkowe uznałyby, że zrealizowane różnice kursowe związane są ściśle z danym przychodem uzyskiwanym przez nierezydenta i w związku z tym powinny być uwzględnione przy obliczaniu podstawy kalkulacji podatku źródłowego.
W związku z szeregiem wątpliwości, jakie związane są ze zmianą stanowiska w tym zakresie, w tym m.in. pytaniem, czy konieczne jest ewentualne uwzględnianie w podstawie ww. różnic kursowych, podatnicy, na których ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku źródłowego, mają możliwość wystąpienia z wnioskiem o uzyskanie stosownej interpretacji prawa podatkowego, żeby uzyskać ochronę w odniesieniu do przedmiotowej kwestii.

Dodaj komentarz