Opodatkowanie zamieszczania reklam na stronach internetowych – wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2010 r., III SA/Wa 25/10

Stan faktyczny oraz stanowisko WSA
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wskazała, iż posiada w swojej ofercie usługi, polegające na zamieszczaniu reklam na stronach internetowych. W tym celu zawiera z osobami fizycznymi, również nieprowadzącymi działalności gospodarczej, umowy dzierżawy, których przedmiotem jest miejsce na stronie internetowej. Właściciele stron udostępniają zatem część powierzchni własnej strony internetowej, na której to wnioskodawca umieści banery reklamowe.
Podatnik zapytał, czy z tytułu zawartych z właścicielami stron internetowych umów ciążą na nim obowiązki płatnika w podatku PIT czy też osoby te rozliczają się samodzielnie, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.
Spółka wskazała, iż przedmiotowe umowy są umowami dzierżawy, zatem wynagrodzenie należne właścicielom stron internetowych stanowi dla nich przychód ze źródła, jakim jest najem i dzierżawa (art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy PIT1). Zatem wydzierżawiający stronę www zobowiązany jest samodzielnie dokonać rozliczenia, a spółka nie pełni funkcji płatnika w podatku PIT.
Jednakże organ podatkowy w interpretacji nie potwierdził stanowiska wnioskodawcy, uznał bowiem, że właściciele stron internetowych nie oddają ich w dzierżawę, gdyż wciąż nimi dysponują, zaś na podstawie umów ze spółką są zobowiązani do wykonywania czynności, które należy dokonać, aby reklama mogła pojawić się na stronie internetowej. Zdaniem Ministra Finansów, działalność taką należy więc traktować jako osobiste świadczenie usług na rzecz spółki, zatem przychody uzyskane z tytułu tych usług stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 8 lit. a) Ustawy PIT) W przekonaniu organu, konsekwencją jest spoczywający na spółce obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 Ustawy PIT tj. spółka powinna pobierać zaliczki na podatek PIT.
Rozpoznający sprawę WSA w Warszawie przyznał rację wnioskodawcy i uchylił zaskarżoną interpretację. Skład sędziowski stanął na stanowisku, iż umowy zawierane przez spółkę z właścicielami stron www stanowią umowy dzierżawy praw. Zdaniem sądu nie można przychodu z tego tytułu traktować jako przychodu z działalności wykonywanej osobiście tj. na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, jak utrzymywał Minister Finansów.
Teza
Na podstawie uzasadnienia prezentowanego wyroku sformułować można następującą tezę:
„Umieszczanie banerów reklamowych na stronach internetowych stanowi dzierżawę praw. Osoby fizyczne, nieprowadzące w tym zakresie działalności gospodarczej, zobowiązane są samodzielnie dokonywać rozliczeń. Mogą również wybrać zasady określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Komentarz

W prezentowanym wyroku WSA potwierdził stanowisko wyrażone przez WSA w Krakowie w wyroku z dnia 5 marca 2010 r. (sygn. akt I SA/Kr 60/10). Wyroki te stanowić mogą podstawę kształtowania się linii orzeczniczej, jako że uchylają one interpretacje Ministra Finansów, który dotychczas twierdził, iż udostępnianie miejsca na stronach internetowych stanowi działalność wykonywaną osobiście i podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak umowa zlecenia czy umowa o dzieło. W takiej sytuacji, zamieszczający reklamy byłby zobowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczek na podatek PIT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy PIT. Pogląd taki zaprezentował przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2008 r. (sygn. IPPB1/415-404/07-2/ES) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 9 stycznia 2009 r. (sygn. IBPBII/1/415-15/08/TK). Nieliczne interpretacje organów, prezentujące odmienne stanowisko, wydawane były jedynie jeszcze przez urzędy skarbowe (vide: postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydane przez Urząd Skarbowy w Mińsku Mazowieckim w dniu 11 stycznia 2007 r., sygn. 1412/PD/415-38/06 oraz przez Pierwszy Urząd Skarbowy w Katowicach w dniu 7 grudnia 2006 r., sygn. PDFN/415-99/06). Należy zatem oczekiwać, że w wyniku powyższych wyroków sądowych, Minister Finansów zmieni sposób kwalifikacji przedmiotowych dochodów.
Nie sposób nie zgodzić się ze stanowiskiem przedstawionym przez WSA w prezentowanym wyroku. Trudno bowiem uznać, iż udostępnianie powierzchni reklamowej na stronach www stanowi działalność wykonywaną osobiście, o której mowa w art. 13 Ustawy PIT. Nie może ona bowiem być zaliczona do żadnej z wymienionych w powyższym artykule kategorii, wbrew stanowisku prezentowanym przez Ministra Finansów.
Sąd stanął na stanowisku, iż przedmiotowa umowa jest umową nienazwaną, zbliżoną jednak do umowy dzierżawy. Nie posiada podstawowej cechy dzierżawy, jaką jest wydanie rzeczy do używania i pobierania pożytków, bowiem strona intermnetowa nie jest rzeczą, ani też zdaniem WSA, nie do końca może być uznana za prawo.
Słusznie WSA potwierdził stanowisko skarżącej spółki, iż właściciel strony nie wykonuje żadnych czynności na rzecz zamieszczającego reklamy, a jedynie jednorazowo dokonuje wprowadzenia na swoją stronę internetową kodu, dzięki któremu mogą się na niej ukazać banery. Czynność ta nie może być bowiem sama w sobie uznana za źródło przychodu, gdyż to nie z tytułu jej wykonania właścicielom stron internetowych należy się wynagrodzenie. Jest to jedynie swego rodzaju czynność przygotowawcza przed oddaniem przedmiotu dzierżawy zamieszczającemu reklamy, tak jak przygotowanie mieszkania lub lokalu użytkowego do wynajmu. Przychód zaś właściciel strony otrzyma za znoszenie korzystania przez reklamodawców w sposób ciągły z powierzchni na jego stronie internetowej.
Nie ulega wątpliwości, że uznanie przez WSA przedmiotowej działalności za opodatkowaną  na zasadach analogicznych do dzierżawy, stanowi ułatwienie dla podmiotów, zajmujących się umieszczaniem reklam internetowych, gdyż nie będą na nich ciążyć obowiązki płatnika, które w tym przypadku mogłyby być wyjątkowo kłopotliwe, mając na uwadze skalę prowadzonej działalności.
Dodatkowo, za korzystne należy uznać przedmiotowe rozstrzygnięcie również z punktu widzenia właścicieli stron internetowych, dla których wyrok potwierdza możliwość skorzystania z rozliczenia na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że stawka podatku dla przychodów z tego tytułu może wynosić jedynie 8,5%. Na nich jednak będzie ciążył obowiązek dokonania rozliczeń z fiskusem.
\"\"
1) Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307; „Ustawa PIT”).

Dodaj komentarz