Stanowisko NSA
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w języku prawnym pojęcie „wydać” oznacza przede wszystkim „sporządzić, wystawić” dokument. Stąd też pod pojęciem „wydać interpretację indywidualną”, użytym w art. 14b i 14d Ordynacji podatkowej należy rozumieć jej sporządzenie. Tym samym brak jest podstaw do uznania, iż wydanie interpretacji oznacza również jej doręczenie. Dalej Sąd odwołał się także do przepisów innych aktów prawnych (w tym procedury administracyjnej oraz postępowania cywilnego) wskazując, iż na ich gruncie pojęcie wydania orzeczenia ma jednakowe znaczenie i obejmuje sporządzenie oraz podpisanie dokumentu.
W ocenie NSA za przyjęciem poglądu, iż pojęcie „wydanie” interpretacji należy wiązać z jej doręczeniem podatnikowi nie przemawiają także względy wykładni funkcjonalnej, gwarancyjny charakter przepisu art. 14o Ordynacji podatkowej (wskazujący na skutek niewydania interpretacji w terminie) ani też autonomiczność regulacji dotyczącej interpretacji indywidualnych.
W konsekwencji NSA wyraził pogląd, iż przez zwrot „niewydanie interpretacji indywidualnej” należy rozumieć niesporządzenie i niepodpisanie tego aktu.
Do podjętej uchwały pięciu sędziów NSA (spośród 29 biorących udział w wydaniu uchwały) zgłosiło zdanie odrębne wskazując, iż w ich opinii „wydanie interpretacji” oznacza również jej doręczenie.

Teza
W prezentowanej uchwale NSA sformułował następującą tezę:
„W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie „niewydanie interpretacji” użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d tej ustawy.”

Komentarz
Zaprezentowana uchwała Izby Finansowej NSA w praktyce kończy spór dotyczący rozumienia pojęcia „niewydanie interpretacji”, w toku którego NSA kilkakrotnie zmieniał swój pogląd w tej sprawie.

Pierwszym rozstrzygnięciem NSA w powyższej kwestii był wyrok z dnia 14 września 2007 r. sygn. akt II FSK 700/07, w którym Sąd uznał, iż przez wydanie postanowienia w sprawie interpretacji prawa podatkowego należy rozumieć jego sporządzenie oraz podpisanie przez uprawnioną osobę.

Stanowisko to następnie uległo zmianie na skutek podjęcia przez skład siedmiu sędziów NSA uchwały z dnia 4 listopada 2008 r. sygn. akt I FPS 2/08, w której z kolei uznano, iż w stanie prawnym obowiązującym w 2005 r. pojęcie „niewydanie postanowienia” użyte w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej oznacza brak jego doręczenia w terminie 3 miesięcy, liczonym od dnia otrzymania wniosku. Co prawda uchwała ta zapadła na gruncie stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 lipca 2007 r. (w tym dniu uległy zmianie zasady wydawania interpretacji), lecz tezy zawarte w jej uzasadnieniu stanowiły podstawę dla wojewódzkich sądów administracyjnych do wyrażania podobnego stanowiska również w odniesieniu do interpretacji wydanych na podstawie nowych regulacji.

Prezentowana uchwała po raz kolejny zmienia pogląd w przedmiotowej sprawie. Czyni to jednocześnie w sposób niekorzystny dla podatników. Aktualnie nie będą oni mogli się już powoływać na przekroczenie 3-miesięcznego terminu liczonego od dnia złożenia wniosku do dnia doręczenia interpretacji w celu wykazania, iż w sprawie wiążące stało się stanowisko wyrażone przez nich w treści wniosku. Co więcej, w przypadku nieotrzymania interpretacji w przeciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku podatnicy będą w dalszym ciągu pozostawać w niepewności, czy interpretacja w sprawie została wydana i należy oczekiwać na jej doręczenie (w bliżej nieokreślonym terminie), czy też Minister Finansów nie wydał interpretacji wskutek czego podatnik może bez obaw zastosować prezentowany przez siebie we wniosku pogląd.