1) koszty usług zarządzania procesem realizacji projektu inwestycyjnego;
2) koszty usług koordynacji procesu sprzedaży;
3) koszty usług marketingowych;
4) koszty z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu zajętego pod projekt deweloperski.
W prezentowanym wyroku Sąd uznał, że wydatki oznaczone w punktach 1-3 stanowią koszt bezpośrednio związany z przychodem, stosownie do art. 15 ust. 4 CIT. Wydatki te są bowiem ukierunkowane na konkretny przychód jaki Spółka ma osiągnąć ze sprzedaży mieszkań. Sąd podkreślił, iż wydatki wskazane w punktach 1-3 służą bezpośrednio tym przychodom, a ta bezpośredniość wyraża się po pierwsze w istnieniu prostego związku przyczynowo-skutkowego z przychodem ze sprzedaży mieszkań (wydatki te poniesiono bezpośrednio, wprost w tym celu, aby mieszkania, jako towary i wyroby gotowe, sprzedać, i to po jak najlepszej cenie), a po drugie w istnieniu prostego związku finansowego z przychodem (co do zasady im większe wydatki, np. na koordynację procesu sprzedaży albo usługi marketingowe, tym większy może być przychód osiągnięty wskutek sprzedaży mieszkań).
Inaczej należy zakwalifikować wydatek związany z opłatą roczną z tytułu użytkowania wieczystego gruntu oraz podatkiem od nieruchomości. W zakresie tych kosztów Sąd uznał, że nie jest to koszt bezpośrednio związany z przychodem. W ocenie Sądu wydatki te nie zostały bowiem wprost, celowo ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego przychodu w przyszłości, lecz wynikają ze statusu Spółki jako użytkownika wieczystego gruntu. Są bowiem konieczne do poniesienia w konkretnie, normatywnie określonym czasie – wiążą się one zatem z konkretnym rokiem podatkowym.
