Istotne jest, że organy podatkowe potwierdziły, iż dotyczy to nie tylko takich pozycji, jak koszty nabycia nieruchomości czy koszty prac architektonicznych i budowlanych, ale także kosztów nabycia usług zarządzania inwestycją oraz nadzoru nad jej realizacją czy kosztów finansowania inwestycji, w tym kosztów odsetek, różnic kursowych, prowizji bankowych i wycen na rzecz banków. Zdaniem organów podatkowych, również takie koszty mogą być uznane za koszty bezpośrednio związane z przychodami, a co za tym idzie, ich odliczenie powinno nastąpić dopiero w okresie, w którym osiągnięto przychód ze sprzedaży nieruchomości.
Dzięki zastosowaniu powyższego mechanizmu spółki celowe mogą uniknąć ryzyka braku możliwości rozliczenia powstałej wcześniej straty, w przypadku gdy w kolejnych po poniesieniu kosztów latach podatkowych, nie osiągały odpowiednio wysokich przychodów, od których można by odliczyć powstałą wcześniej stratę.
Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 października 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1796/10.