Podatek dochodowy od osób fizycznych jest podatkiem osobistym. Na jego wysokość ma wpływ nie tylko dochód z działalności gospodarczej, ale na przykład dochody małżonka, dochody małoletnich dzieci, możliwość skorzystania z odliczeń o charakterze osobistym zupełnie nie zwianym z działalnością gospodarczą.

Oznacza to, że podatku dochodowego właściciela nie powinno ujmować się w księgach rachunkowych. Wysokość tego podatku nie będzie stanowiła zobowiązania wobec Urzędu skarbowego wykazanego w pasywach na dzień 01.01.2011 r.

Czasami zdarza się jednak, iż konta firmowe służą do regulowania osobistych zobowiązań właściciela, w tym zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Jeżeli zapłata podatku do urzędu skarbowego dokonywana jest ze środków firmowych, należy ją ujmować w księgach rachunkowych tej firmy jako należność od właściciela na koncie „Pozostałe rozrachunki”, w analityce: „Rozrachunki z właścicielami”.

1. Podatek dochodowy płacony za właściciela w ciągu roku może być ujmowany w księgach rachunkowych zapisem:

• Wn  Pozostałe rozrachunki – Rozrachunki z właścicielem,
• Ma  Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych

2. Zapłata podatku z rachunku bankowego firmy może być księgowana zapisem:

• Wn Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych
• Ma Bieżący rachunek bankowy.

3. Wpłacane w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy powodują trwałą zmianę kapitału podstawowego firmy, która na dzień bilansowy powinna być przeksięgowana zapisem:

• Wn Kapitał właściciela lub Rozliczenie wyniku finansowego,
• Ma Pozostałe rozrachunki – Rozrachunki z właścicielem.

Kwota ta potem zmniejsza kapitał właściciela wykazywany w pasywach bilansu w pozycji A.I. „Kapitał podstawowy”.

Podstawa prawna
ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.)
ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm)