Forma ryczałtowego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu najmu została uregulowana w ustawie z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Z 1998 Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Jedną z korzyści płynącą z wyboru tej formy opodatkowania jest uregulowany w art. 6 ust. 1a ustawy szczególny sposób powstawania przychodu z tytułu najmu. Trzeba bowiem pamiętać, iż zasadą ogólną w przypadku podatków dochodowym jest opodatkowanie przychodów należnych, choćby nie zostały uregulowane (tzw. zasada memoriałowa). Natomiast w opisywanym przypadku opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu podlegają jedynie otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne. Tym samym w sytuacji, gdy lokator nie ureguluje należności z tytułu najmu podatnik nie wykazuje przychodu do opodatkowania, mimo iż czynsz za dany okres stał się wymagalny. Z kolei w przypadku gdy czynsz zostanie uiszczony jedynie częściowo opodatkowaniu będą podlegały kwoty faktycznie otrzymane.

Odpowiadając na drugie pytanie Czytelnika dotyczące możliwości pomniejszenia przychodu z tytułu najmu o koszty z nim związane (w postaci wydatków poniesionych na kredyt hipoteczny) należy zwrócić uwagę, iż forma ryczałtowa opodatkowania polega na wprowadzeniu niższej stawki podatku (zasadniczo 8,5%) w porównaniu do stawek progresywnych (18% i 32%). Jednakże, jakby w zamian za wybór formy zryczałtowanej, podatnik traci możliwość pomniejszania przychodów o koszty ich uzyskania. Wspomniana reguła w przypadku ryczałtu z tytułu najmu wynika z art. 12 ust. 2 cytowanej ustawy, który przewiduje, iż podatek zryczałtowany pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. Tym samym Czytelnik nie będzie miał możliwości zaliczenia do kosztów, a tym samym pomniejszenia podstawy opodatkowania ryczałtem, wydatków poczynionych na kredyt hipoteczny.