Wielu inwestorów pozostaje zaskoczonych stanowiskiem polskich władz i postrzega tę sytuację jako dyskryminującą i sprzeczną z początkowymi deklaracjami oraz rozumieniem prawa.
|
Przykład:
Spółka działająca na terenie SSE ponosiła w latach 2003-2005 stratę z działalności strefowej w wysokości 500 tys. zł. rocznie. W 2006 r. osiągnęła z tytułu działalności strefowej dochód w wysokości 1 mln zł. Zakładając, iż spółka nie może kompensować straty strefowej wielkość dochodu strefowego pozostaje bez zmian. Przyjmując, że spółka ma prawo rozliczenia straty strefowej z dochodem strefowym, dochód strefowy zostanie pomniejszony (maksymalnie dochód strefowy mógłby być w 2006 r. pomniejszony o 750 tys. zł). |
Niekorzystny wyrok WSA we Wrocławiu z 13.12.2007 r. (I SA/Wr 1532/07)
WSA we Wrocławiu stanął na stanowisku zakazu kompensacji straty strefowej z dochodem strefowym dla przedsiębiorcy, który uzyskał zezwolenie wydane po 1.01.2001 r. Na wstępie WSA wskazał na art. 12 ustawy o SSE, który przewiduje zwolnienie podatkowe dla firm działających w SSE na podstawie zezwolenia, na zasadach określonych w ustawach o CIT i PIT. Sąd wskazał na istotny w tej sprawie § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie wałbrzyskiej SSE, który dotyczy terminu rozpoczęcia zwolnienia jak i stanowi, że zwolnienie przysługuje aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Następnie WSA pominął głębszą analizę specyfiki zwolnienia strefowego i skoncentrował się na analizie przepisów ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia.
WSA powołując się na przepisy ustawy o CIT wskazał, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania oraz straty podatkowej nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.
Sąd uznał, iż strata poniesiona w okresie zwolnienia podatkowego w SSE jest stratą bilansową w znaczeniu ekonomicznym z tytułu ponoszenia przez podatnika ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej, a nie stratą w rozumieniu ustawy o CIT.
Zasadność rozliczenia straty strefowej
Warto wskazać, iż Sąd położył nacisk na analizę przepisów ustawy o CIT. Jest to oczywiście konieczne, jako że przepisy strefowe nie regulują tychże kwestii i odwołują się do ustawy podatkowej. Czy jednak Sąd nie dokonał zbyt pobieżnej analizy przepisów strefowych przechodząc niemalże od razu do analizy regulacji ustawy o CIT?
Zwolnienie dochodów uzyskiwanych przez przedsiębiorców z działalności strefowej nie jest typowym zwolnieniem przedmiotowym, określonym ze względu na źródło dochodów objętych zwolnieniem. Powyższe zwolnienie nie ma charakteru bezwzględnego, a jego wielkość jest limitowana przez dopuszczalny poziom pomocy publicznej, który z kolei jest funkcją poniesionych przez przedsiębiorcę kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych.
Można przyjąć, iż w pewnym sensie dochód uzyskiwany z tytułu działalności strefowej podlega opodatkowaniu i jest kalkulowany na zasadach ogólnych, jednak do momentu przekroczenia określonego limitu kwotowego, podlega warunkowemu zwolnieniu z opodatkowania.
Równie dobrze można by negować odliczanie kosztów…
[page_break]Akceptując argumentację WSA, można by równie dobrze uznać, iż przedsiębiorca działający w SSE w ogóle nie może uwzględniać żadnych kosztów podatkowych, skoro źródło przychodu jest zwolnione z podatku. Do tej pory jednak nikt nie posunął się do takiej skrajności. Należy zauważyć, iż strata podatkowa nie różni się co do istoty od kosztów podatkowych – jest jedynie efektem sytuacji, w której takie koszty przewyższają przychody, a zatem stanowi specjalną formę kosztów.
Dyskryminacja przedsiębiorców w SSE?
W sytuacji, w której aktywo podatkowe z tytułu straty podatkowej byłoby większe niż aktywo podatkowe z tytułu zwolnienia prowadziłoby do logicznie błędnej sytuacji, w której przyznanie rzekomej pomocy powoduje, iż podatnik jest w gorszej sytuacji niż przed przyznaniem pomocy.
Nieuwzględnienie straty poniesionej w związku z działalnością w SSE jest sprzeczne z definicją i istotą pomocy publicznej, w szczególności z dodatkowym charakterem zwolnienia strefowego.
Wrocław tyglem problemów
Oceniając problem z perspektywy czasu zauważmy, iż zagadnienie zostało ostatnio uwypuklone w ośrodku wrocławskim, w którym w 2006 r. Dolnośląski Urząd Skarbowy wydał kilka korzystnych interpretacji, pomimo jednolitej niekorzystnej linii interpretacyjnej w całym kraju. Skutkiem późniejszego dostrzeżenia nowatorskiego ale słusznego podejścia wrocławskiego ośrodka toczą się obecnie sprawy zarówno przed NSA jak i kolejne przed wrocławskim WSA.
[page_break]
