Jednostki te wykonują szereg ważnych zadań na rzecz społeczeństwa, które z różnych względów nie mogą być dostarczane przez podmioty komercyjne. Powodem braku możliwości dostarczania tego typu „usług” przez podmioty prywatne jest najczęściej problem opłacalności ich dostarczenia. Jednocześnie niektóre zadania są z powodów „konstytucyjnych” zarezerwowane dla instytucji państwowych i nie mogą być wykonywane prze podmioty prywatne (np. sądownictwo, obronność, bezpieczeństwo wewnętrzne itp.).
Podmioty publiczne, zwłaszcza podsektora samorządowego, świadczą różnego rodzaju „usługi” na rzecz społeczeństwa, które pomimo jednolitego prawa w różnym stopniu są realizowane w różnych częściach kraju. Powodem takiej sytuacji jest najczęściej stopień zamożności poszczególnych regionów. Zamożność należy rozumieć jako potencjał do generowania nadwyżki środków pieniężnych niezbędnych do bieżącej działalności. Omawiany potencjał uzależniony jest od wysokości uzyskiwanych przez jednostkę dochodów. Jednostki o wysokich dochodach często dostarczają swoim mieszkańcom ponadnormatywnych świadczeń stanowiących zachętę do utrzymania ich jako członków lokalnej społeczności (blokada emigracji). Sytuacja taka powoduje, że wielu finansistów porusza problem tzw. „standaryzacji usług publicznych” czyli uregulowania zestawu zadań jakie JST powinny wykonywać na rzecz lokalnych społeczności.
Podmioty publiczne, zwłaszcza podsektora samorządowego, świadczą różnego rodzaju „usługi” na rzecz społeczeństwa, które pomimo jednolitego prawa w różnym stopniu są realizowane w różnych częściach kraju. Powodem takiej sytuacji jest najczęściej stopień zamożności poszczególnych regionów. Zamożność należy rozumieć jako potencjał do generowania nadwyżki środków pieniężnych niezbędnych do bieżącej działalności. Omawiany potencjał uzależniony jest od wysokości uzyskiwanych przez jednostkę dochodów. Jednostki o wysokich dochodach często dostarczają swoim mieszkańcom ponadnormatywnych świadczeń stanowiących zachętę do utrzymania ich jako członków lokalnej społeczności (blokada emigracji). Sytuacja taka powoduje, że wielu finansistów porusza problem tzw. „standaryzacji usług publicznych” czyli uregulowania zestawu zadań jakie JST powinny wykonywać na rzecz lokalnych społeczności.
Podstawą procesu standaryzacji usług publicznych w opinii autora jest pozyskanie szczegółowych i precyzyjnych informacji dotyczących średniego kosztu omawianej usługi. Niestety jednostki samorządu terytorialnego nie przygotowują sprawozdawczości budżetowej w układzie zadaniowym. Sprawozdawczość ta nie dostarcza jednak wprost informacji o koszcie jednostkowym usługi jednak w przypadku układu zadaniowego pozyskanie takiej informacji nie byłoby trudne do pozyskania. Wdrożenie budżetu zadaniowego w JST może być bardzo pomocne w reformowaniu tego podsektora, które pozwoli na podwyższenie jakości działalności omawianych jednostek.
Podstawa prawna:
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
zobacz również:
