Podkreślić należy, iż stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej: ustawą o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei na mocy art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W tym miejscu warto zwrócić uwagę, iż bony towarowe czy pieniężne uprawniają do zapłaty za zakupy bądź po zmniejszonej cenie, bądź pokrywają w całości kwotę zakupu dokonanego przez klienta. Bon nie jest zatem towarem, a jedynie znakiem legitymacyjnym uprawniającym do zakupu towarów. Bon ten jest zatem swoistym środkiem płatniczym. Użycie przedmiotowego bonu do zapłaty za nabywany towar nie może być utożsamiane z dostawą towarów,  bowiem przedmiot takiej czynność nie mieści się w dyspozycji przepisu art. 2 pkt. 6 ustawy o podatku od towarów usług.

W związku z powyższym, sprzedaż czy też przekazanie przez podatnika bonów uprawniających do zapłaty za zakupiony towar (w całości lub w części) nie stanowi dostawy towarów opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Jest to zdarzenie neutralne na gruncie podatku VAT.