Burmistrz Miasta, kwestionując zasadność złożenia przez podatnika informacji w sprawie podatku od nieruchomości, umorzył postępowanie w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości ze względu na bezprzedmiotowość tego postępowania. Burmistrz uznał bowiem, że zadeklarowany przez podatnika w informacji w sprawie podatku od nieruchomości przenośny pawilon handlowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, gdyż nie jest ani budynkiem, ani budowlą w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Podatnik nie zgodził się ze stanowiskiem Burmistrza wnosząc od wydanej decyzji odwołanie. Zdaniem podatnika Burmistrz błędnie uznał, że przenośny pawilon handlowy jako tzw. tymczasowy obiekt budowlany nie mieści się ani w pojęciu budynku, ani budowli podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza, nie zgadzając się z argumentami podatnika. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. W skardze do Sądu podatnik podtrzymał swoją argumentację, iż posiadany przez niego przenośny pawilon handlowy powinien być opodatkowany podatkiem od nieruchomości.
Rozstrzygnięcie WSA
WSA oddalił skargę podatnika w pełni zgadzając się ze stanowiskiem organów podatkowych w tej sprawie. Sąd uznał, że posiadany przez podatnika przenośny pawilon handlowy nie jest opodatkowany podatkiem od nieruchomości.
Argumentując swoje rozstrzygnięcie Sąd powołał się na art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych [uplok], zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Budowlą zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 uplok jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Ponieważ zarówno organy podatkowe jak i podatnik były zgodne co do tego, że przedmiotowy pawilon handlowy nie jest ani budynkiem, ani obiektem małej architektury, jedyną możliwością by pawilon ten podlegał podatkowi od nieruchomości było uznanie go za budowlę.
Zdaniem Sądu posiadany przez podatnika pawilon handlowy nie jest budowlą w rozumieniu przepisów uplok. Istotne jest bowiem to, że obiekt ten jest tzw. tymczasowym obiektem budowlanym, który, zdaniem Sądu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W ocenie Sądu ustawodawca podatkowy określając w uplok przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości traktował zawarte w art. 2 ust. 1 uplok wyliczenie jako zamknięte, a odsyłając do regulacji Prawa budowlanego w zakresie pojęcia budowla, nakazywał skorzystanie z zawartych w nim regulacji w sposób ścisły, ograniczony, bez możliwości dokonywania jakiejkolwiek wykładni rozszerzającej na inne instytucje tam zawarte a więc na przykład na tzw. tymczasowe obiekty budowlane. Z tego też względu w ocenie Sądu przyjęcie, że do ogólnego zbioru budowli w rozumieniu uplok wchodzi także tymczasowy obiekt budowlany, jedynie z uwagi na zawarty w treści tego pojęcia kwalifikator budowlany, byłoby rozumowaniem nieuprawnionym. Gdyby bowiem ustawodawca chciał ażeby do pojęcia budowla w rozumieniu uplok wchodziło także pojęcie tymczasowego obiektu budowlanego, to wyraźnie by o tym postanowił w uplok .
Komentarz
Rozstrzygnięcie WSA jest bardzo korzystne dla podatników.
Należy jednak zwrócić uwagę, że w przypadku opodatkowania podatkiem od nieruchomości tymczasowych obiektów budowlanych kwestia poruszona przez Sąd może budzić pewne wątpliwości. Zgodnie bowiem z Prawem budowlanym tymczasowym obiektem budowlanym jest obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe. Skoro Prawo budowlane definiuje tymczasowy obiekt budowlany jako obiekt budowlany, którym zgodnie z Prawem budowlanym jest albo budowla albo budynek, to można dojść do wniosku, że tymczasowy obiekt budowlany może być zarówno budynkiem jak i budowlą, który powinien podlegać podatkowi od nieruchomości.
Z tego punktu widzenia komentowane orzeczenie może wydać się kontrowersyjne. Dokonując jednak głębszej analizy problemu stanowisko Sądu należy uznać za prawidłowe. Sąd słusznie bowiem zwrócił uwagę, że zawarte w uplok definicje budowli i budynku, choć zaczerpnięte z innych gałęzi prawa (tu: Prawa budowlanego), należy rozumieć zgodnie z uplok. Innymi słowy jeśli nawet z punktu widzenia Prawa budowlanego tymczasowe obiekty są budowlą lub budynkiem, to na gruncie uplok obiekty takie nie mogą być tak kwalifikowane, gdyż definicje budowli i budynku zawarte uplok mają węższe rozumienie – inny jest zaś cel uplok a inny Prawa budowlanego. Sąd słusznie tym samym wskazał, że zawarte w uplok definicje należy interpretować ściśle, a zatem niedopuszczalna jest taka wykładania, która prowadzi do rozszerzenia zakresu opodatkowania.
Nawet gdyby uznać, że tymczasowe obiekty budowlane są budowlą lub budynkiem w rozumieniu uplok, to i tak część tego rodzaju obiektów budowlanych nie będzie podlegać podatkowi od nieruchomości. Jeśli bowiem tymczasowy obiekt budowlany istnieje jedynie przez kilka miesięcy danego roku, to z uwagi na przeniesiony w przypadku budowli i budynków moment powstania obowiązku podatkowego na następny rok, w którym zakończono budowę lub rozpoczęto użytkowanie takiego obiektu budowlanego, obowiązek zapłaty podatku nigdy nie powstanie. Skoro w kolejnym roku tymczasowy obiekt budowlany już nie istnieje to brak jest przedmiotu opodatkowania a zatem obowiązek podatkowy nie może powstać.
