Procedura nadania ratingu przewiduje w pierwszej kolejności ustalenie jednostkowych mierników (wskaźników), które będą składały się na wieloaspektową ocenę. Wśród najważniejszych wskaźników należy wskazać następujące wskaźniki:
- badające strukturę zadłużenia i obsługi długu,
- badające finansowe związane z niedoborem lub nadwyżką środków pieniężnych,
- badające działalność inwestycyjną opartych na wysokości środków przeznaczanych na zwiększanie majątku.
Ocena zdolności kredytowej nie może być oparta na danych finansowych. Nie tylko wskaźniki ilościowe (mierzalne) wchodzą w skład oceny ratingowej. W procesie nadania ratingu stosuje się również mierniki jakościowe. Wśród mierników jakościowych najważniejszymi są:
- jakość zarządzania (kwalifikacje kadry zarządzającej, ocena struktury organizacyjnej itp.),
- historia współpracy jednostki z bankami w przeszłości,
- ocena jednostki przez organy nadrzędne (np. RIO).
Kolejnym krokiem jest przypisanie punktów jednostkowych dla każdego wskaźnika (miernika) np. wskaźnik zadłużenia do dochodów ogółem w przypadku, gdy jest niższy niż 10% otrzymuje się 10 punktów ratingowych; natomiast gdy wskaźnik ten jest bliski 60% otrzymuje 0 punktów ratingowych. Procedurę taką przeprowadza się dla wszystkich wskaźników, a ich suma jest podstawą do uzyskania określonego ratingu.
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości