Podstawę project finance stanowi specjalnie stworzona spółka celowa, tzw. special purpose vehicle (SPV), która zostaje wyodrębniona z aktywów majątku inicjatora projektu. Zostaje ona powołana w celu przeprowadzenia i zarządzania projektem. Inwestorzy w przypadku finansowania metodą project finance oceniają zatem jedynie zyskowność przedsięwzięcia, a nie sytuację finansową inicjatora projektu. Dodatkowo finansowe i księgowe wyodrębnienie projektu umożliwia korzystanie z dogodniejszych uregulowań prawnych, podatkowych oraz z innych systemów rachunkowości. Dodatkową zaletą tej metody jest bardzo duża elastyczność spłaty zadłużenia, która jest uzależniona od prognozowanych wpływów z realizacji projektu.
Project finance jest jednak droższy od tradycyjnych metod finansowania inwestycji. Związane jest to z faktem, iż inwestorzy żądają wyższej premii z ryzyko, co zwiększa koszt długu. Warto jednak zauważyć, że tradycyjne metody finansowania wpływają na zdolność kredytową inicjatora projektu i w związku z tym mogą zwiększyć średni koszt kapitału.
Project finance stosuje się najczęściej do sfinansowania kapitałochłonnych inwestycji, najczęściej inwestycji infrastrukturalnych. Do największych inwestycji, sfinansowanych tą metodą należy budowa tunelu pod Kanałem La Manche czy budowa ropociągu na Alasce. W Polsce stosowana jest ona rzadko. Wynika to głównie z tego, że rynek usług finansowych w Polsce jest wciąż słabiej rozwinięty niż w krajach wysoko rozwiniętych oraz brak jest na rynku polskim odpowiedniej liczby dużych podmiotów zainteresowanych alternatywnymi metodami finansowania inwestycji.