Koszty reklamacji a zwolnienie strefowe

26 stycznia 2011 r. WSA we Wrocławiu (sygn. I SA/Wr 1364/10) wypowiedział się w kwestii związku pomiędzy kosztami obsługi reklamacji produktów strefowych a przychodami z działalności prowadzonej w strefie. Wyrok zapadł w wyniku zaskarżenia przez podatnika interpretacji indywidualnej wydanej przez upoważnionego przez Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Podatnik wnioskował o potwierdzenie, że koszty obsługi reklamacji produktów strefowych (produkowanych przez podatnika na podstawie udzielonego mu zezwolenia, na terenie specjalnej strefy ekonomicznej) ponoszone na rzecz podmiotów trzecich (te bowiem świadczyły bezpośrednio obsługę reklamacyjną na rzecz nabywców tych produktów) stanowią tzw. koszty strefowe (tj. powinny być uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego).

Minister Finansów nie zgodził się z podatnikiem. Stwierdził, że skoro świadczenie usług serwisowych w ramach obsługi reklamacji nie zostało wymienione w zezwoleniu, to nie stanowią ono kosztów strefowych.

WSA uznał skargę podatnika za zasadną. Podatnik i Minister Finansów zgodnie twierdzili – i twierdzenie to jest słuszne – że wolny od podatku dochodowego jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dalej – jak wskazał sąd – kluczowe było ustalenie, które wydatki pozostają w związku z działalnością prowadzoną na terenie strefy, na podstawie stosownego zezwolenia. Bezsporne pozostało także to, że koszt obsługi reklamacji stanowi koszt uzyskania przychodów. Istotą sporu było zaś stwierdzenie, czy koszt taki może zostać uznany za tzw. koszt strefowy. (związany z działalnością prowadzoną na terenie strefy).

Wbrew stanowisku Ministra Finansów sąd potwierdził, że obsługa reklamacji świadczona w odniesieniu do produktów wyprodukowanych na podstawie zezwolenia, na terenie strefy, stanowi element szeroko rozumianej działalności produkcyjnej i handlowej. Fakt, że sporna usługa nie została wymieniona w zezwoleniu z nazwy nie ma znaczenia – liczy się bowiem przedmiot i zasady świadczenia (nie zaś taka czy inna nazwa).

Sąd także wskazał na fakt, że przedmiotem działalności podatnika, na które uzyskał on zezwolenie strefowe, nie jest świadczenie obsługi reklamacji. Obsługa reklamacji jest dla podatnika prowadzącego działalność produkcyjną źródłem kosztu, nie zaś przychodu. W związku z tym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie, czy obsługa reklamacji została wymieniona w zezwoleniu.

Minister Finansów nie kwestionował racjonalności wydatków związanych z obsługą reklamacji i ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Nie wskazał jednak, z jaką działalnością koszty te mają związek. Sąd stwierdził, że źródłem tych wydatków jest sama umowa sprzedaży produktów strefowych (wytworzonych w ramach działalności prowadzonej na podstawie zezwolenia, na terenie strefy). Niezależnie od tego, czy ponoszone przez podatnika koszty obsługi reklamacji wynikają z czynności podejmowanych bezpośrednio przez podatnika, czy też przez działające na zlecenie podatnika podmioty trzecie – koszt obsługi reklamacji ma bezpośredni i niewątpliwy związek z przychodem strefowym.

Organy podatkowe wielokrotnie podnoszą, że zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i muszą być interpretowane ściśle. Należy jednak postulować, by interpretacja przepisów nie odbywała się w kompletnym oderwaniu od praktyki gospodarczej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *