Na mocy wskazanych przepisów państwo członkowskie, po przeprowadzeniu konsultacji z komitetem doradczym do spraw podatku od wartości dodanej może uznać za jednego podatnika VAT kilka odrębnych podmiotów, które łączą więzy finansowe, gospodarcze i organizacyjne. Istotą stworzenia grupy VAT jest umożliwienie nieopodatkowania wszystkich bądź wybranych rozliczeń między członkami grupy. Trzeba bowiem mieć na uwadze, iż „na zewnątrz” wszystkie podmioty występują łącznie jako jeden podatnik. Powyższe posiada znaczenie szczególnie dla tych podmiotów, które mają ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT. Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności pomiędzy członkami grupy podatkowej pozwala na zredukowanie wysokości kosztu w postaci niepodlegającego odliczeniu podatku VAT. Dodatkowo, rozwiązanie to znacznie ułatwia dokonywanie transakcji wewnątrzgrupowych (konsorcjalnych), gdyż nie wymaga wystawiania faktur VAT pomiędzy uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, a także ogranicza ewidencję dla tego podatku wyłącznie do transakcji dokonywanych z podmiotami nie należących do grupy podatkowej.
Omawiana regulacja jest fakultatywna dla każdego państwa członkowskiego i nie została dotychczas adaptowana do polskiego porządku prawnego. Funkcjonuje natomiast w wielu państwa wspólnotowych, m.in. w Wielkiej Brytanii, na Węgrzech, w Czechach.