KIMSF 20 będzie obowiązywał w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2013 roku lub później. Będzie oczywiście też możliwość wcześniejszego zastosowania.
KIMSF 20 to interpretacja dotycząca jednostek, które prowadzą działalność odkrywkową. Muszą one czasem usuwać powierzchniowe warstwy ziemi (np. gleby czy skał będących tzw. nadkładem) by dostać się do pokładów rud mineralnych. Materiał usuwany w fazie produkcji często stanowi mieszaninę rudy i odpadów o różnym składzie procentowym. Dzięki usuwaniu niskowartościowych warstw ziemi otrzymuje się z jednej strony zapas przydatnego surowca, a z drugiej – łatwiejszy dostęp do pokładów wyższej jakości.
KIMSF 20 reguluje następujące kwestie:
- ujmowanie kosztów usuwania nadkładu w fazie produkcji jako składnika aktywów;
- wstępną wycenę składnika aktywów z tytułu usuwania nadkładu oraz
- późniejszą wycenę składnika aktywów z tytułu usuwania nadkładu.
W zależności od formy uzyskiwanych korzyści z tytułu usuwania nakładu jednostka będzie stosowała:
MSR 2 „Zapasy – jeżeli korzyści z tytułu usuwania nadkładu mają formę produkcji zapasów, jednostka sprawozdawcza
MSR 16 Rzeczowe aktywa trwałe – jeżeli korzyści z tytułu usuwania nadkładu oznaczają łatwiejszy dostęp do złóż rudy,
KIMSF 20 odnosi się szczególnie do tego drugiego przypadku. I tak podmiot powinien ująć koszty z tytułu usuwania nakładu jako składnik aktywów trwałych (“składnik aktywów z tytułu usuwania nadkładu”),jeżeli są spełnione następujące warunki:
- istnieje prawdopodobieństwo, że wskutek usunięcia nadkładu jednostka uzyska w przyszłości korzyści ekonomiczne (dzięki łatwiejszemu dostępowi do złóż rudy);
- jednostka potrafi wskazać część złoża, do którego została zwiększona dostępność;
- koszty związane z usuwaniem nadkładu związane z tą częścią złoża da się wiarygodnie wycenić.
Początkowo składnik aktywów z tytułu usuwania nadkładu należy wyceniać po koszcie historycznym, obliczonym jako „koszty poniesione bezpośrednio w związku z usuwaniem nadkładu w celu ułatwienia dostępu do złóż wraz z alokacją przypisanych do niego kosztów pośrednich”. Kosztów związanych z działalnością o charakterze ubocznym nie należy uwzględniać w kosztach składnika aktywów z tytułu usuwania nadkładu.
- koszty wyprodukowanych zapasów w porównaniu do kosztów prognozowanych;
- ilość wydobytego odpadu w porównaniu z prognozami, przypadająca na daną wielkość wydobycia rudy;
- zawartość składnika mineralnego w rudzie w porównaniu do zakładanej zawartości w wydobytym materiale, przypadająca na daną wielkość wydobycia
W kolejnych okresach składnik aktywów należy systematycznie amortyzować przez okres prognozowanej użyteczności danej części złoża, do której dostęp poprawił się dzięki usunięciu nadkładu. Interpretacja wskazuje iż najwłaściwsza jest tu metoda naturalna – jednostek produkcji, chyba że odpowiedniejsza jest inna metoda.