Następnym krokiem byłoby przyjęcie porozumienia w kwestii ostatecznej regulacji lub dokumentu dyrektywy.

Pierwotne zmiany regulacji powstały w październiku 2010 roku (Commission Green Paper) i zainicjowały konsultacje na temat zmian Polityki Audytu w następstwie kryzysu finansowego i ogólnego kontekstu reformy rynku finansowego. Propozycje zostały przedstawione w listopadzie 2011 roku i głosowane w Komisji Prawnej Parlamentu Europejskiego (JURI committee) w kwietniu 2013 roku.

Propozycje zmian dyrektywy oraz ww. regulacji mają na celu poprawę jakości audytu oraz wzmocnienie rynków wewnętrznych usług w zakresie audytu statutowego, w szczególności poprzez wzmocnienie wymogów niezależności biegłych rewidentów i firm audytorskich przeprowadzających badanie sprawozdań finansowych jednostek zaufania publicznego.

Obecnie COREPER I proponuje obligatoryjną rotację firm audytorskich co 20 lat w przypadku badania sprawozdań finansowych podmiotów europejskich, przy czym co 15 lat w przypadku statutowego badania sprawozdań finansowych banków oraz firm ubezpieczeniowych przeprowadzanych przez firmy audytorskie, które mają być wybierane w ramach przetargów publicznych.

Propozycje reform zostały w znacznym stopniu złagodzone w porównaniu do dotychczasowych planów Komisji Europejskiej, zgodnie z którymi rotacja audytora następowałaby co 6-9 lat oraz są zbliżone do stanowiska Parlamentu Europejskiego proponującego 25-letni cykl rotacji audytora.

Rada Europejska zaproponowała również wprowadzenie pułapu wynagrodzeń za usługi doradcze oferowane klientom audytowym w wysokości 70% przeciętnego wynagrodzenia za statutowe badanie sprawozdań finansowych zapłaconego przez audytowaną spółkę w okresie trzech ostatnich następujących po sobie latach obrotowych.

Zgodnie z planowanymi przepisami przejściowymi, jednostki nie będą zobowiązane dokonać zmiany audytora w ciągu siedmiu do dziewięciu lat po wejściu w życie regulacji.