Dodatkowo, organ podatkowy po raz kolejny podkreślił, iż przy wyliczaniu proporcji nie bierze się pod uwagę: importu usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, transakcji znajdujących się poza systemem VAT (w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT), czynności, w stosunku do których świadczący usługę nie jest podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Organy podatkowe przyznają, iż banki na potrzeby kalkulacji wartości współczynnika VAT do obrotu nie wliczają przychodów z tytułu: rozwiązania rezerw/odpisów aktualizujących, dodatniej wyceny aktywów i pasywów banku dla celów sprawozdawczości finansowej, korekty przychodów z tytułu efektywnej stopy procentowej, obliczanej na potrzeby przepisów o rachunkowości, odsetek od rezerwy obowiązkowej oraz depozytów utrzymywanych w NBP oraz odsetek karnych oraz opłat karnych (np. interpretacja nr IPPP1-443-686/10-2/Igo).
Przy kalkulacji współczynnika VAT należy bowiem pominąć wszystkie te przychody, które nie są uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub z tytułu których podmiot nie występuje w charakterze podatnika VAT.
Przykładowo, przychody takie jak odsetki od rezerwy obowiązkowej oraz depozytów utrzymywanych w NBP nie mają charakteru wynagrodzenia należnego bankowi z tytułu dokonywania jakiegokolwiek świadczenia, objętego zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Powstają natomiast w skutek działalności banku, do której jest obowiązany z mocy przepisów prawa. Podobnie w przypadku gdy klienci banku obciążani są określonymi opłatami o charakterze sankcyjnym i odszkodowawczym, tj. odsetki karne i tzw. ustawowe odsetki za zwłokę (np. odsetki należne z związku z nieterminową spłatą przez klientów rat kredytu) oraz inne opłaty karne (np. opłaty za upomnienia, monity itp.). Również kwoty te otrzymywane przez banki nie stanowią wynagrodzenia za odpłatne świadczenie usług i dlatego nie są uwzględniane w kalkulacji współczynnika.
