Przedmiotowa kwestia może mieć w szczególności istotne znaczenie dla podmiotów, które dokonują modernizacji lokali i budynków do nich nie należących. W takim przypadku mogą bowiem nie być uprawnieni do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 5 sierpnia 2010 r. nr ILPB3/423-637/10-2/MM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stanął na stanowisku, iż niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji gdy inwestycje dokonane przez podatnika nie zostaną zlikwidowane. Organ powołał się tu na art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.
W ocenie organu likwidację należy rozumieć jako: „utratę ustawowych przymiotów środka trwałego – kompletności i przydatności do użytku (funkcjonalności użytkowej) w wyniku np. zniszczenia, uszkodzenia (którego koszt naprawy przewyższa wartość urządzenia), demontażu, złomowania itp.” Powyższe oznacza to, że przypadku gdy podatnik pozostawienia w stanie kompletnym i w pełni przydatnym do użytku poczynione inwestycje w obcym środku trwałym, nie będzie mógł zaliczyć niezamortyzowanej części tej inwestycji do kosztów uzyskania przychodów. Niestety identyczne stanowisko w podobnej sprawie zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej wydanej 22 października 2010 r. nr IBPBI/2/423-963/10/MS.
